Polski | Łacina |
---|---|
skala (technologia, technika, techniczny) podziałka pozwalająca odczytać np. wynik pomiaru noun | scala [scalae](1st) F |
skala (technologia, technika, techniczny) ułamek określający stosunek odległości na mapie lub długości na projekcie, rysunku, modelu w stosunku do odległości rzeczywistych; noun | scala [scalae](1st) F |
skala noun zbiór możliwych ocen w szkole lub w określonym teście (np. psychologicznym lub medycznym) | scala [scalae](1st) F |
skała noun zbudowana (w widoczny sposób) z litej skały (1.1) forma krajobrazu, zwłaszcza góra, urwisko, znacznej wielkości kamień lub blok | saxum [saxi](2nd) N |
skalar (potocznie, potoczny) słodkowodna ryba południowoamerykańska z rodzaju Pterophyllum, z rodziny pielęgnicowatych, hodowana również w akwariach; noun | ascendonoun |
Smalandia (geografia, geograficzny) kraina historyczna w południowo-wschodniej Szwecji; noun | |
spalanie (rzeczownik odczasownikowy) od spalać noun | flagransnoun |
spirala (matematyka, matematyczny) krzywa płaska, która okrążając wielokrotnie punkt, jednocześnie oddala się od niego noun | helica [helicae](1st) F |
stała (matematyka, matematyczny) (informatyka, informatyczny) symbol, któremu przyporządkowana jest pewna niezmienna wartość; noun | constans [Constantis](3rd) M |
stalagmit (geologia, geologiczny) naciek jaskiniowy narastający od dna jaskini ku górze; noun | stalagmitesnoun |
stalaktyt (geologia, geologiczny) naciek jaskiniowy w kształcie sopla, zwisający ze stropu jaskini; noun | stalactitesnoun |
Strzała (astronomia, astronomiczny) jeden z gwiazdozbiorów nieba północnego; noun | Sagitta [sagittae](1st) F |
strzała noun pocisk przeznaczony do łuku; | sagitta [sagittae](1st) F |
szałas noun tymczasowe, prymitywne schronienie zbudowane z lokalnie dostępnego materiału, np. z liści i gałęzi; | effundonoun |
szynszyla mała (zoologia, zoologiczny) Chinchilla lanigera, zwierzę z rodziny szynszylowatych; noun | |
talasemia (medycyna, medyczny) choroba krwi polegająca na zaburzeniach syntezy hemoglobiny; noun | thalassaemianoun |
trwała ondulacja (fryzjerstwo, fryzjerski) zabieg fryzjerski polegający na sfalowaniu lub skręceniu włosów środkami chemicznymi tak, aby nie uległy szybkiemu rozprostowaniu; noun | constans [Constantis](3rd) M |
uchwała (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) akt woli kolegialnego organu państwowego, samorządu lub organizacji, podejmowany z reguły na posiedzeniu tego gremium, po przeprowadzeniu głosowania; noun | scītumnoun |
uchwalać verb podejmować uchwałę; postanawiać coś w wyniku obrad zbiorowych | accipereverb |
Uppsala (geografia, geograficzny) (administracja) miasto w Szwecji, w prowincji historycznej Uppland; noun | Upsālianoun |
ustalać verb czynić niezmiennym | sistōverb |
ustalać verb pozbawiać chwiejności, usztywniać | statusverb |
ustalać verb stwierdzać coś po zbadaniu | scīscōverb |
ustalać verb wybierać, wyznaczać, uzgadniać coś, jakąś wartość dla czegoś | constituo [constituere, constitui, constitutus](3rd) |
utrwalać (fotografia) nadawać trwałość zdjęciom poprzez zastosowanie właściwych odczynników verb | fīgōverb |
utrwalać verb nadawać trwałość, utwierdzać, ugruntowywać | animo [animare, animavi, animatus](1st) TRANS |
utrwalać verb przedstawiać w formach literatury lub sztuki wycinek rzeczywistości | conservo [conservare, conservavi, conservatus](1st) |
utrwalać verb starać się dobrze zachować w pamięci, ucząc się, powtarzając materiał | recognosco [recognoscere, recognovi, recognitus](3rd) |
wałach (jeździectwo, jeździecki) (zootechnika, zootechniczny) wykastrowany samiec konia o wyciszonym temperamencie; noun | cabonoun |
wierzba biała (botanika, botaniczny) Salix alba, gatunek drzewa z rodziny wierzbowatych; noun | Salix albanoun |
witania ospała (botanika, botaniczny) (rolnictwo, rolniczy) Withania somnifera L. gatunek rośliny z rodziny psiankowatych (Solanaceae) występujący w suchych rejonach klimatu tropikalnego oraz subtropikalnego, którego korzenie oraz owoce wykorzystywane są w hinduskiej medycynie ludowej; noun | |
współdziałać verb działać razem, współpracować | adiuvareverb |
wychwalać verb bardzo chwalić, nie szczędzić pochwał | extollōverb |
wydalać (biologia, biologiczny) usuwać szkodliwe lub zbędne produkty przemiany materii verb | abstergereverb |
wydalać verb usuwać kogoś niepożądanego | excipio [excipere, excepi, exceptus](3rd) |
wykałaczka noun cienki, zaostrzony patyczek ((dawniej, dawny) także piórko) służący do usuwania spomiędzy zębów resztek jedzenia; | dentiscalpium | lentiscum | spina | frondea cuspis | lentiscus | spicanoun |
wynalazca noun autor wynalazku, ten, który coś wynalazł | inventor [inventoris](3rd) M |
wynalazek noun coś, co wynaleziono; | inventio [inventionis](3rd) F |
wypalać verb niszczyć przy pomocy ognia, wysoką temperaturą lub żrącą substancją | adurereverb |
wypalać verb o papierosie, węglu, świecy itp. zużywać coś przez palenie | fumareverb |