słownik Niemiecko-Polski »

wie w języku polskim

NiemieckiPolski
wiederum | dann Adverb

z koleiadverb
jako następstwo zdarzeń

die Wiederwahl [der Wiederwahl; die Wiederwahlen] Substantiv

reelekcja(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) ponowny wybór kogoś na stanowisko wybieralne
noun

die Wiege [der Wiege; die Wiegen] Substantiv

kolebka(przenośnie, przenośnia) miejsce, w którym coś powstało, rozpoczęło się
noun

kolebkanoun
kołyska, łóżeczko dla dziecka

kolebkanoun
pojazd konny rozpowszechniony wśród warstw wyższych zwłaszcza w XVI wieku

kołyskanoun
sprzęt do kołysania małych dzieci np. łóżeczko na biegunach;

aufwiegeln [wiegelte auf; hat aufgewiegelt] (zu mit Dativ) Verb

podburzaćverb
namawiać do buntu przeciw komuś

das Wiegemesser [des Wiegemessers; die Wiegemesser] Substantiv

tasaknoun

wiegen [wog; hat gewogen] Verb

odważaćverb
ważąc coś, odmierzać odpowiednią ilość tego

ważyćverb
mieć jakiś ciężar, masę

ważyćverb
określać czyjś ciężar za pomocą wagi

zważać(rzadki, rzadko używany) oceniać ciężar
verb

wiegen [wog; hat gewogen] Substantiv

widełkinoun
miejsce w telefonie gdzie odkłada się słuchawkę

Wiegenlied | Berceuse Substantiv

kołysankanoun
piosenka śpiewana małym dzieciom, żeby łatwiej zasnęły

wiehern [wieherte; hat gewiehert] Verb

jarać(potocznie, potoczny) śmiać się
verb

rechotać(potocznie, potoczny) śmiać się chrapliwie lub bezmyślnie
verb

rechotać(potocznie, potoczny) śmiać się chrapliwie lub bezmyślnie
verb

rżećverb
o koniu: wydawać charakterystyczny głos

Wiehern [wieherte; hat gewiehert] Substantiv

rżenie(przenośnie, przenośnia) śmiech przypominający rżenie (1.1)
noun

rżenienoun
odgłos konia wydawany paszczą

Wien [Wien(s); —] (Hauptstadt von Österreich) Substantiv

Wiedeń(geografia, geograficzny) stolica Austrii;
noun

der Wiener [des Wiener(s); die Wiener] Substantiv

wiedeńczyknoun
mieszkaniec Wiednia

Wiener Walzer Substantiv

walc wiedeński(choreografia, choreograficzny) (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) szybsza odmiana walca;
noun

die Wienerin [der Wienerin; die Wienerinnen] Substantiv

wiedenkanoun
mieszkanka Wiednia

wienerisch [wienerischer; am wienerischsten] Adjektiv

vienneńskiadjective
związany z Vienne, dotyczący Vienne

wieneńskiadjective
związany z Vienne, dotyczący Vienne

wienerisch | Wiener Adjektiv

wiedeńskiadjective
odnoszący się do Wiednia, związany z Wiedniem

der Wienerwald [des Wienerwald(e)s; die —] Substantiv

Las Wiedeński(geografia, geograficzny) najbardziej wysunięte na północny wschód pasmo górskie Alp Wschodnich, znajdujące się w pobliżu Wiednia w Austrii;
noun

Wieprz Substantiv

Wieprz(geografia, geograficzny) rzeka w Polsce, prawy dopływ Wisły;
noun

weisen [wies; hat gewiesen] Verb

wskazaćverb
zwrócić czyjąś uwagę na coś

abweisen [wies ab; hat abgewiesen] Verb

rozwiązywaćverb
likwidować zgromadzenie

układaćverb
o wydarzeniach, sytuacji: rozwijać się

wywracaćverb
zmieniać stronę czegoś na opak

anweisen [wies an; hat angewiesen] Verb

instruowaćverb

aufweisen [wies auf; hat aufgewiesen] Verb

wykazywaćverb

ausweisen [wies aus; hat ausgewiesen] Verb

okazaćverb

wylegitymowywaćverb

wyrzucićverb
pozbyć się czegoś

einweisen [wies ein; hat eingewiesen] Verb

umieszczaćverb
ustalać komuś miejsce pobytu

hinweisen [wies hin; hat hingewiesen] (auf mit Akkusativ) Verb

pokazać(zobacz) pokazywać
verb

1234