słownik Niemiecko-Polski »

falle w języku polskim

NiemieckiPolski
die Falle [der Falle; die Fallen] Substantiv

psikus(potocznie, potoczny) coś zrobione dla żartu
noun

pułapkanoun
kłopotliwa sytuacja, z której trudno wybrnąć

pułapkanoun
urządzenie do chwytania myszy, ptaków, innych zwierząt

pułapkanoun
zasadzka, podstęp

sidło(łowiectwo, łowiecki) wnyk z drutu lub sznura używany do łapania zwierzyny
noun

triknoun
sztuczka zastosowana w celu osiągnięcia jakiegoś szczególnego efektu

das fallen Verb

padaćverb
ginąć gwałtowną śmiercią

padaćverb
o terytorium: ulegać przed siłami nieprzyjaciela

padaćverb
o zwierzętach: zdychać

padaćverb
w sposób gwałtowny zmieniać pozycję z pionowej na poziomą

padaćverb
z podmiotem nieżywotnym nastąpić, wybrać cel, zostać wylosowanym

padaćverb
zlatywać, lecieć w dół

polecverb
zginąć podczas walki, bitwy

przewracaćverb
upadać

spadaćverb
lecieć bezwładnie w dół

upadaćverb
opaść, zlecieć; szybko przemieścić się w locie z góry na dół

upaśćverb
aspekt dokonany od: upadać

zapaśćverb
aspekt dokonany od: zapadać

fallen lassen Verb

upuszczaćverb
pozwalać wypaść z rąk

Fallen stellen Verb

uwięzićverb
pozbawić wolności, zamknąć w więzieniu

łowićverb
łapać, chwytać w sieć lub na wędkę

Fallen stellen Substantiv

matnia(przenośnie, przenośnia) sytuacja bez wyjścia
noun

matnia(łowiectwo, łowiecki) sidła, pułapka
noun

trap(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) gatunek muzyczny, podgatunek hip-hopu charakteryzujący się agresywnym brzmieniem, wykorzystaniem automatu perkursyjnego Roland TR-808, a także wielowarstwowym zastosowaniem syntezatorów i brzmień instrumentów smyczkowych, budzących skojarzenia z muzyką filmową;
noun

fallen | hineinfallen Verb

wpadaćverb
przemieszczać się do wnętrza czegoś

fallen | hinfallen Verb

upadaćverb
momentalnie, mimowolnie zmieniać pozycję ze stojącej na leżącą

fallen | verfallen Verb

upadać(przestarzałe, przestarzały) przestać postępować według zasad moralnych; być niemoralnym, postąpić w taki sposób
verb

der Fall [des Fall(e)s; die Fälle] Substantiv

fał(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) lina służąca do podnoszenia czegoś (np. żagla, drzewca);
noun

przypadeknoun
przebieg jakiegoś wydarzenia (zwykle choroby)

spadanie(rzeczownik odczasownikowy) od spadać
noun

upadeknoun
przewrócenie się

der Abfalleimer [des Abfalleimers; die Abfalleimer] Substantiv

kosz do śmiecinoun

kosz na śmiecinoun

Abfalleimer Müllcontainer Unordnung Substantiv

śmietnik(potocznie, potoczny) bałagan, nieporządek
noun

Abfalleimer | Mülleimer | Abfallkorb Substantiv

kosznoun
pojemnik na odpady

abfallen Verb

spieraćverb
poddawać się usuwaniu brudu, plam, farby, koloru

abfallen | abbröckeln Verb

odpadaćverb
oddzielać się od miejsca przymocowania

die Abfallentsorgung [der Abfallentsorgung] Substantiv

usuwanie odpadównoun

der Abfall [des Abfall(e)s; die Abfälle] Substantiv

nachylenienoun

odpadnoun
pozostałość po zużyciu czegoś lub resztka jakiegoś surowca odrzucana przy produkcji (najczęściej w liczbie mnogiej);

12