słownik Łacino-Polski »

itus w języku polskim

ŁacinaPolski
incompositus [incomposita, incompositum] adjective

bezładnyadjective
pozbawiony ładu, porządku

inconditus [incondita, inconditum] adjective

gruboskórny(przenośnie, przenośnia) pozbawiony taktu i wrażliwości
adjective

zdezorientowanyadjective
świadczący o niezrozumieniu sytuacji lub zakłopotaniu

zdezorientowanyadjective
taki, który utracił rozeznanie w sytuacji

ineruditus [inerudita -um, ineruditior -or -us, ineruditissimus -a -um] adjective

niewykształconyadjective
niemający wykształcenia

infinitus [infinita, infinitum] adjective

nieograniczonyadjective
nie mający żadnych ograniczeń, niczym nie skrępowany

internus | penitus adjective

wewnętrznyadjective
taki, który znajduje się wewnątrz czegoś, w środku

intutus | immunitus adjective

nieufortyfikowanyadjective
nieposiadający zabezpieczenia w postaci murów

irritus [irrita, irritum] adjective

nieważny(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) bez mocy prawnej
adjective

nieważnyadjective
bez istotnego elementu i z tego powodu bez znaczenia

Leopardus jacobitus noun

ocelot andyjski(zoologia, zoologiczny) Leopardus jacobitus Cornalia, drapieżny ssak z rodziny kotowatych, występujący w Ameryce Południowej;
noun

licitus [licita, licitum] adjective

dozwolonyadjective
dopuszczalny, akceptowalny, zgodny z obowiązującymi zasadami

lignitus noun
M

węgiel brunatny(geologia, geologiczny) skała osadowa pochodzenia organicznego roślinnego, pochodząca z okresu neogenu;
noun

litus [litoris] (3rd) N
noun

mierzeja(geografia, geograficzny) piaszczysta bariera oddzielająca zalew lub zatokę od otwartego morza;
noun

Litus Eburneum noun

Wybrzeże Kości Słoniowej(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Afryce;
noun

litus | ora noun

wybrzeże(geografia, geograficzny) wąski obszar znajdujący się po obu stronach linii brzegowej;
noun

maritus [mariti] (2nd) M
noun

małżoneknoun
mąż (czyjś)

małżoneknoun
mąż lub żona (czyiś)

mążnoun
mężczyzna będący w małżeństwie

maronitus noun

maronita(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) członek chrześcijańskiej wspólnoty powstałej w VII wieku na terenach Libanu i Syrii i tam pierwotnie działającej
noun

maronitus adjective

maronicki(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) związany z maronitami, dotyczący maronitów
adjective

misereor [misereri, miseritus sum] (2nd) DEP
verb

szkodaverb
być żal, być przykro

żałowaćverb
okazywać komuś współczucie z powodu trudnej sytuacji w jakiej się znalazł

molo [molere, molui, molitus] (3rd)
verb

mlećverb
rozdrabniać coś za pomocą odpowiednich przyrządów

moneo [monere, monui, monitus] (2nd)
verb

napominaćverb
zwracać komuś uwagę

pouczaćverb
dawać komuś pouczenie, informować kogoś jak należy się zachowywać (jak postępować)

zwracać uwagęverb
udzielać reprymendy

mugitus interjection

mu(wyraz dźwiękonaśladowczy, onomatopeja) imitacja dźwięku wydawanego przez bydło
interjection

muuinterjection
onomatopeja imitująca odgłos wydawany przez bydło

munio [munire, munivi, munitus] (4th)
verb

zabezpieczaćverb
czynić bezpiecznym

noceo [nocere, nocui, nocitus] (2nd)
verb

kontuzjować(sport, sportowy) spowodować czyjąś kontuzję
verb

obliviscor [oblivisci, oblitus sum] (3rd) DEP
verb

zapominaćverb
gubić coś, zostawiać coś gdzieś (= zapominać (1.1) zabrać coś ze sobą)

zapominaćverb
tracić coś z pamięci, przestawać pamiętać o czymś

oboedio [oboedire, oboedivi, oboeditus] (4th)
verb

odsiadywaćverb
odbywać karę więzienia

obstitus adjective

opozycyjnyadjective
sprzeciwiający się, oponujący

przeciwstawnyadjective
przeciwstawiający się czemuś lub komuś

oppositus [opposita, oppositum] adjective

odwrotnyadjective
mający cechy przeciwne w stosunku do cech danej rzeczy

odwrotnyadjective
odbywający się w przeciwnym kierunku

przeciwnyadjective
znajdujący się naprzeciw czegoś

oppositus adverb

naprzeciwadverb
po drugiej stronie, po przeciwnej stronie

3456

Historia wyszukiwania