contra w języku polskim
| Łacina | Polski |
|---|---|
| contra | na przekórniezgodnie z czyjąś wolą; przeciw okolicznościom; na złość komuś naprzeciwpo drugiej stronie, po przeciwnej stronie wbrewsprzecznie z czymś, na przekór komuś lub czemuś |
| contra noun | lada(handel, handlowy) rodzaj stołu lub blat w sklepach, służący do obsługi klientów, wydawania oraz prezentacji towaru liczniknoun |
| contra- | anty-pierwszy człon wyrazów złożonych mający znaczenie: przeciwdziałający, występujący przeciw, przeciwny |
| contra | versus | przeciw… używany do określenia celu czynności lub stanów związanych z walką lub grą z wyrażeniem stojącym za przyimkiem |
| contrabannum noun | kontrabandanoun przemyt(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (kryminologia, kryminologiczny) proceder przewozu przez granicę państwa zakazanych przedmiotów lub osób albo przewózu z pominięciem jego kontroli i opłat; szmugiel(potocznie, potoczny) nielegalne przewożenie towarów |
| contraconceptio noun F | antykoncepcja(medycyna, medyczny) (seksuologia, seksuologiczny) działania zapobiegające zapłodnieniu zapobieganie(rzeczownik odczasownikowy) od zapobiegać |
| contractus [contracta, contractum] adjective | nielicznyadjective ograniczonyadjective |
| contractus [contractus] (4th) M noun | kontraktnoun |
| contractus | foedus noun | umowanoun |
| contradictio [contradictionis] (3rd) F noun | sprzecznośćnoun |
| contrafactio [contrafactionis] (3rd) F noun | fałszerstwonoun |
| contrahō verb | kurczyćverb |
| contrapositum [contrapositi] (2nd) N noun | antyteza(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) środek stylistyczny polegający na zestawieniu obok siebie w utworze dwóch przeciwstawnych znaczeniowo wyrażeń w jedną całość treściową, celem wywołania silniejszej ekspresji |
| Contrareformatio noun | kontrreformacja(historia, historyczny, historycznie) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) ruch w Kościele katolickim w XVI i XVII w., skierowany przeciw reformacji i wyznaniom protestanckim, mający na celu także przeprowadzenie odnowy wewnętrznej w Kościele; |
| contrarius [contraria, contrarium] adjective | przeciwnyadjective |
| contrascibo verb | żyrować(handel, handlowy) przekazywać weksel innej osobie |
| contrascibo noun | kontrasygnata(administracja) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) wymóg złożenia podpisu pod aktem prawnym przez drugą osobę w celu potwierdzenia jego ważności; |
| a contrario adverb | przeciwnieadverb |
| nec Hercules contra plures | i Herkules nie pomoże, kiedy ludzi całe morzenawet heros nie pokona dużej liczby przeciwników naraz |
