słownik Polsko-Łacina »
anty- w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| anty- pierwszy człon wyrazów złożonych mający znaczenie: przeciwdziałający, występujący przeciw, przeciwny | |
| antybiotyk (farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) naturalny lub sztuczny lek unieszkodliwiający drobnoustroje; noun | antibioticum [antibiotici](2nd) N |
| antybohater (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) fikcyjna postać posiadająca cechy negatywne, będące zaprzeczeniem cech bohatera noun | antiherosnoun |
| antybohater (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) postać nieposiadająca żadnych cech heroicznych, niewyróżniająca się niczym; noun | antiherosnoun |
| antychryst (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (biblijny) eschatologiczny przeciwnik Chrystusa; noun | antichristus [Antichristi](2nd) M |
| Antychryst (wariant) (biblijny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) antychryst noun | Antichristus [Antichristi](2nd) M |
| antycypacja noun przewidywanie, zakładanie czegoś jeszcze nieistniejącego | anticipatio [anticipationis](3rd) F |
| antycypować (książkowy) być zapowiedzią czegoś, co nastąpi lub zaistnieje w przyszłości verb | anteveniōverb |
| antycypować (książkowy) kierując się wiedzą lub przeczuciem, domyślać się, co się wydarzy lub jaki coś będzie miało przebieg verb | anteveniōverb |
| antycypować (książkowy) przyjmować jakiś pogląd bez dowodzenia jako słuszny verb | anteveniōverb |
| antyczny (historia, historyczny, historycznie) odnoszący się do starożytnej Grecji i Rzymu adjective | antīquusadjective |
| antydepresant (farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) lek przeciwdziałający objawom depresji; noun | antidepressivum [antidepressivi](2nd) N |
| antyewangeliczny adjective przeciwny ewangelii | antievangelicusadjective |
| antyfona (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) w Komplecie krótka pieśń maryjna śpiewana lub odmawiana na końcu godziny kanonicznej; noun | antiphona [antiphonae](1st) F |
| antyfona (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) w Liturgii godzin werset odmawiany przed i po psalmie czy kantyku; noun | antiphona [antiphonae](1st) F |
| antyfona (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) w liturgii mszy świętej jeden z wersetów śpiewanych lub odmawianych na wejście, na ofiarowanie i na komunię; noun | antiphona [antiphonae](1st) F |
| antyfonarz (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) księga liturgiczna zawierająca antyfony noun | |
| antyfonał (dawniej, dawny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) księga liturgiczna zawierająca antyfony noun | antiphonalenoun |
| antygen (medycyna, medyczny) substancja, której pojawienie się w organizmie powoduje jego reakcję odpornościową; noun | antigenumnoun |
| antykoagulant (medycyna, medyczny) środek zmniejszający krzepliwość krwi; noun | anticoagulantianoun |
| antykoncepcja (medycyna, medyczny) (seksuologia, seksuologiczny) działania zapobiegające zapłodnieniu noun | contraconceptionoun |
| antykoncepcyjny (medycyna, medyczny) (farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) zapobiegający zajściu w ciążę adjective | atociumadjective |
| antykwa (drukarstwo, drukarski) pismo drukowane niepochylone (w przeciwieństwie do kursywy) noun | imprimōnoun |
| antykwariusz noun ktoś handlujący antykami, dziełami sztuki, starymi mapami, używanymi książkami | antiquarius [antiquari(i)](2nd) M |
| Antyle Holenderskie (geografia, geograficzny) holenderskie terytorium autonomiczne; noun | |
| antylopa (zoologia, zoologiczny) (potocznie, potoczny) nienaukowa nazwa dla grupy kilkunastu zwierząt z rodziny wołowatych i widłorogich zamieszkujący sawanny i stepy noun | dorcas [dorcados/is]noun |
| antymon (chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu Sb i liczbie atomowej 51; noun | |
| antynomia (logika, logiczny) (filozofia, filozoficzny) sprzeczność, wykluczenie się dwóch twierdzeń, mimo że osobno zdają się być prawdziwe; noun | antinomia [antinomiae](1st) F |
| antypapież (kościelny) osoba powołana na tron papieski nieprawnie, za pontyfikatu legalnego papieża lub w czasie, gdy urząd papieski był nieobsadzony; noun | antipapanoun |
| antypatia noun niechęć do kogoś | fastidiumdislikenoun |
| antypatriotyczny adjective sprzeciwiający się patriotyzmowi | impius [impia, impium]adjective |
| antypatyczny adjective budzący odrazę, niechęć | invisus [invisa, invisum]adjective |
| antyteza (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) środek stylistyczny polegający na zestawieniu obok siebie w utworze dwóch przeciwstawnych znaczeniowo wyrażeń w jedną całość treściową, celem wywołania silniejszej ekspresji noun | contrapositum [contrapositi](2nd) N |
