co- w języku polskim
| Łacina | Polski |
|---|---|
| cogitare verb | rozważyć(zobacz) rozważać (zastanawiać się) wymyślićverb |
| cogito [cogitare, cogitavi, cogitatus] (1st) verb | myślećverb |
| cogitatio [cogitationis] (3rd) F noun | abstrahowanie(książkowy) celowe i świadome pomijanie w rozważaniach jakiejś cechy lub aspektu, aby ułatwić analizę abstrakcja(sztuka) kompozycja barw i kształtów bez widocznego związku z rzeczywistością; abstrakcjanoun abstrakcjanoun abstrakcjanoun abstrakcjanoun myślnoun namysłnoun |
| cogitatio | idea noun | myślnoun |
| cogito | cogitare verb | myślećverb |
| cognitio | notitia noun | wiedzanoun |
| cognitor [cognitoris] (3rd) M noun | konesernoun |
| cognitus | notus adjective | znanyadjective |
| cognomen [cognominis] (3rd) N noun | przezwiskonoun |
| cognomen | gentilicium noun | nazwiskonoun |
| cognoscō verb | poznaćverb |
| cognāta noun | krewnanoun krewnynoun |
| cohaerentia [cohaerentiae] (1st) F noun | koherencjanoun spójnośćnoun |
| cohibeo [cohibere, cohibui, cohibitus] (2nd) TRANS verb | ograniczaćverb |
| cohors [cohortis] (3rd) F noun | batalion(wojskowość, wojskowy) mniejsza od pułku jednostka organizacyjna wojska; kohorta(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) w starożytnym Rzymie: oddział wojska stanowiący dziesiątą część legionu; pułk(wojskowość, wojskowy) duża jednostka wojskowa większa od batalionu i mniejsza od brygady lub dywizji; regiment(dawniej, dawny) (wojskowość, wojskowy) pułk cudzoziemskiego zaciągu w wojsku polskim regiment(wojskowość, wojskowy) odpowiednik polskiego pułku w strukturze sił zbrojnych niektórych krajów |
| cohors verb | eskortowaćverb |
| Coix [coicis] (3rd) F noun | łzawnica(botanika, botaniczny) Coix L., rodzaj roślin z rodziny wiechlinowatych; |
| coix [coicis] (3rd) F noun | łzawnica(botanika, botaniczny) roślina z rodzaju łzawnica (1.2) |
| coitus [coitus] (4th) M noun | seks(potocznie, potoczny) stosunek płciowy, zazwyczaj między dwiema osobami stosuneknoun |
| coitus verb | seksowaćverb |
| coitus interruptus noun | stosunek przerywany(medycyna, medyczny) stosunek płciowy, podczas którego dochodzi do wyjścia członka z pochwy przed wytryskiem nasienia |
| coitus oralis noun | seks oralnynoun |
| coiōtis noun | kojot(zoologia, zoologiczny) Canis latrans, preriowy drapieżnik przypominający wilka; |
| colacarius noun M | padlinożerca(zoologia, zoologiczny) zwierzę żywiące się padliną trupożerca(biologia, biologiczny) zwierzę żerujące na padlinie |
