słownik Łacino-Polski »

co- w języku polskim

ŁacinaPolski
coctor verb

przyrządzaćverb
przygotowywać potrawę lub posiłek

coquo [coquere, coxi, coctus] (3rd) TRANS
verb

gotować(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) przygotowywać potrawę przez obróbkę cieplną we wrzącej wodzie
verb

pędzićverb
wytwarzać bimber

coctūra noun

gotowanie(rzeczownik odczasownikowy) od gotować
noun

Cocytus noun

Kocyt(mitologia grecka) jedna z rzek Hadesu; rzeka lamentu, nad której brzegami błądzą dusze nie pogrzebanych jeszcze zmarłych;
noun

Kokytos(mitologia grecka) jedna z rzek Hadesu, rzeka lamentu, nad której brzegami błądzą dusze nie pogrzebanych jeszcze zmarłych;
noun

codeinum noun

kodeina(farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) przeciwkaszlowy lek narkotyczny, pochodna morfiny;
noun

codex [codicis] (3rd) M
noun

ceratanoun
nieprzemakalne nakrycie stołu kuchennego, wykonane z bawełnianej flaneli pokrytej jednostronnie barwną warstwą olejną z nadrukowanym deseniem, użytkowane powszechnie w XIX-XX wieku;

hasłonoun
tajny wyraz lub ciąg znaków

kodnoun
system symboli i ich powiązań o różnym przeznaczeniu, służący do przekazywania informacji;

kodeks(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) usystematyzowany zbiór przepisów prawnych, najczęściej dotyczących jednej dziedziny prawa;
noun

kodeksnoun
stara księga rękopiśmienna powstała z szeregu składek, ułożonych jedna na drugiej i spojonych ze sobą u grzbietu;

coefficiēns noun

współczynnik(matematyka, matematyczny) wartość stanowiąca mnożnik jakiejś wielkości lub wyrażenia matematycznego
noun

współczynniknoun
jeden z czynników oddziałujących

coemeterium [coemeterii] (2nd) N
noun

cmentarzysko(potocznie, potoczny) miejsce, gdzie znajdują się zużyte, zniszczone przedmioty
noun

cmentarzysko(zgrubienie) od cmentarz, duży cmentarz
noun

coemeterium adjective

cmentarnyadjective
związany z cmentarzem, dotyczący cmentarza

coemeterium | sepulcretum noun

cmentarznoun
obszar, gdzie celowo i niepojedynczo umieszcza się na stałe zwłoki lub prochy;

Coenaculum [coenaculi] (2nd) N
noun

Wieczernik(biblijny) miejsce ostatniej wieczerzy
noun

Coenagrion puella noun

łątka dzieweczka(systematyka) (entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) Coenagrion puella L., gatunek ważki z rodziny łątkowatych;
noun

coenobialis

klasztornynależący do klasztoru, będący jego własnością

coenobialis adjective

klasztornyadjective
związany z klasztorem, dotyczący klasztoru

coepisse verb

rozpoczynaćverb
inicjować coś, dawać początek

rozpoczynaćverb
zaczynać się

coeptum [coepti] (2nd) N
noun

przedsięwzięcienoun
zaplanowane działanie wykonane w jakimś celu, rzecz zamierzona i realizowana

rysunek(sztuka) (edukacja, edukacyjny) (architektura, architektoniczny) dziedzina sztuk plastycznych przedstawiająca kształty i położenie w przestrzeni za pomocą linii kreślonej tuszem, kredką, ołówkiem itp.
noun

coeptus [coeptus] (4th) M
noun

przedsiębiorstwonoun
samodzielna jednostka prowadząca działalność gospodarczą, najczęściej w celu osiągnięcia zysku;

coetus [coetus] (4th) M
noun

kompanianoun
kilka osób spędzających wspólnie czas

spółka(zarządzanie) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) rodzaj podmiotu prawnego z reguły powstały na mocy umowy wspólników;
noun

towarzystwonoun
obecność przy kimś

co verb

kopulować(fizjologia, fizjologiczny) odbywać stosunek seksualny
verb

obcować(rzadki, rzadko używany) (seksuologia, seksuologiczny) odbywać stosunki płciowe
verb

poznaćverb
nawiązać znajomość z kimś

poznaćverb
zawrzeć znajomość

spółkowaćverb
mieć stosunek płciowy

co noun

ziomek(slangowo) znajomy, kolega
noun

coffēinum noun

kofeina(biochemia, biochemiczny) alkaloid znajdujący się w surowcach roślinnych będący środkiem pobudzającym;
noun

cogitabundus [cogitabunda, cogitabundum] adjective

zamyślonyadjective
pogrążony w myślach

cogitare verb

myślećverb
mieć zdanie

odzwierciedlaćverb
przedstawiać dokładnie

123

Historia wyszukiwania