przy betyder på tyska
| Polska | Tyska |
|---|---|
| przyłączać (chemia, chemiczny) łączyć się ze sobą, zmieniając się pod względem chemicznym verb | sich anlagernVerb |
| przyłączać (chemia, chemiczny) wiązać ze sobą inny element i przez to nabierać nowych cech chemicznych verb | anlagern [lagerte an; hat angelagert]Verb |
| przyłączać verb dodawać nową jednostkę do czegoś większego | anschließen [schloss an; hat angeschlossen]Verb |
| przyłączać verb stawać się częścią danej grupy | |
| przyłączyć verb wejść w skład jakiejś grupy, stając się jej częścią | die Verbindung [der Verbindung; die Verbindungen]Verb |
| przylądek (geografia, geograficzny) fragment lądu wysunięty w kierunku dużego zbiornika wodnego; noun | das Kap [des Kaps; die Kaps]Substantiv |
| Przylądek Dobrej Nadziei (geografia, geograficzny) przylądek w RPA; noun | das Kap der Guten HoffnungSubstantiv |
| przyłapać verb | erwischen [erwischte; hat erwischt]Verb |
| przyłapywać verb nakrywać kogoś w sytuacji która jest wstydliwa lub naganna | ertappen [ertappte; hat ertappt]Verb |
| przyłapywać verb uświadamiać sobie robienie czegoś bezwiednie | sich ertrappenVerb |
| przylaszczka (botanika, botaniczny) Hepatica Mill., rodzaj roślin z rodziny jaskrowatych; noun | das Leberblümchen [des Leberblümchens; die Leberblümchen]Substantiv |
| przylegać verb mieć bliski lub bezpośredni kontakt w położeniu | anliegen [lag an; hat angelegen] (Dativ)Verb |
| przylegający adjective | angrenzendAdjektiv |
| przyległy adjective będący bardzo blisko | nahe [näher; am nächsten]Adjektiv |
| przyległy adjective graniczący z czymś, stykający się z czym | anliegendAdjektiv |
| przylepiać verb | pappen [pappte; hat gepappt]Verb |
| przylepka noun | die Kante [der Kante; die Kanten]Substantiv |
| przylistek (botanika, botaniczny) wyrostek u nasady liści noun | das Nebenblatt [des Nebenblatt(e)s; die Nebenblätter]Substantiv |
| przyłoić (potocznie, potoczny) uderzyć mocno verb | DildoVerb |
| przylot noun przybycie lecąc, przybycie drogą powietrzną | die Ankunft [der Ankunft; die Ankünfte]Substantiv |
| przyłożyć się do roboty | |
| przymiarka noun przymierzanie ubrania u krawca, w celu dopasowania i dokonania poprawek | die Anprobe [der Anprobe; die Anproben]Substantiv |
| przymierać głodem | |
| przymierzać (krawiectwo) zakładać ubranie w celu sprawdzenia czy pasuje verb | anprobieren [probierte an; hat anprobiert]Verb |
| przymierzalnia noun pomieszczenie w sklepie służące do przymierzania garderoby | die Umkleidekabine [der Umkleidekabine; die Umkleidekabinen]Substantiv |
| przymierze noun porozumienie pomiędzy stronami | Allianz | BündnisSubstantiv |
| przymiotnik (gramatyka) wyraz określający cechę rzeczownika np. „biały”, „niski”, „ładny”; noun | Adjektiv | EigenschaftswortSubstantiv |
| przymiotnik dzierżawczy | |
| przymiotnik relacyjny (gramatyka) przymiotnik odrzeczownikowy opisujący właściwość danego przedmiotu poprzez związek z rzeczownikiem od którego został utworzony; np.: złoty, drewniany, bawełniany noun | das RelationsadjektivSubstantiv |
| przymiotnikowy (językoznawstwo, językoznawczy) odnoszący się do przymiotnika, mający charakter przymiotnika, utworzony od przymiotnika, będący przymiotnikiem adjective | adjektivischAdjektiv |
| przymocować verb | befestigen [befestigte; hat befestigt]Verb |
| przymocowywać verb przyczepiać mocno | befestigen [befestigte; hat befestigt]Verb |
| przymrozek noun spadek temperatury powietrza poniżej 0°C, podczas gdy średnia dobowa temperatura powietrza jest dodatnia | der Bodenfrost [des Bodenfrost(e)s; die Bodenfröste]Substantiv |
| przymus noun presja wywierana na kogoś w celu zmuszenia do czegoś | Zwang | Nötigung | DruckSubstantiv |
| przymus adwokacki phrase | der Anwaltszwang [des Anwaltszwang(e)s]Phrase |
| przymusowy adjective narzucony przez okoliczności | zwingendAdjektiv |
| przymusowy adjective wynikający z konieczności albo obowiązku | zwangsweiseAdjektiv |
| przymuszać verb robić co wbrew własnej woli | |
| przymuszać verb wywierać nacisk na kogoś, by zrobił co wbrew woli | zwingen [zwang; hat gezwungen]Verb |
| przymykać (potocznie, potoczny) osadzić kogoś w więzieniu lub areszcie verb | abschließen (schließt ab) [schloss ab; hat abgeschlossen]Verb |
