Polska | Tyska |
---|---|
benedyktyńska praca noun bardzo żmudna, precyzyjna i długa praca | BenediktinerarbeitSubstantiv |
benedyktyński adjective związany z benedyktynami, dotyczący benedyktynów | der Benediktiner [des Benediktiners; die Benediktiner]Adjektiv |
benefaktor (dawniej, dawny) dobroczyńca, fundator noun | BenefaktorSubstantiv |
beneficjent (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) osoba czerpiąca zyski, profity z czegoś noun | der Nutznießer [des Nutznießers; die Nutznießer]Substantiv |
Beneluks (geografia, geograficzny) region w Europie Zachodniej, składający się z trzech sąsiadujących ze sobą monarchii: Belgii, Holandii i Luksemburga; noun | das Benelux [des BeneluksuBeneluxu; —]Substantiv |
Bengal (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraina historyczna w Azji Południowej, w Indiach i Bangladeszu, we wschodniej części Niziny Hindustańskiej, nad Zatoką Bengalską; noun | BengalenSubstantiv |
Bengal Zachodni noun | das WestbengalenSubstantiv |
Bengalczyk (etnografia, etnograficzny) członek azjatyckiego narodu posługującego się językiem bengalskim i zamieszkującego krainę historyczną Bengal noun | der Bengale [des Bengalen; die Bengalen]Substantiv |
Bengalka (etnografia, etnograficzny) członkini azjatyckiego narodu posługującego się językiem bengalskim i zamieszkującego krainę historyczną Bengal noun | der Bengale [des Bengalen; die Bengalen]Substantiv |
bengalski (językoznawstwo, językoznawczy) język bengalski (1.1) noun | Bengali | Bengalisch | BengalischeSubstantiv |
bengalski adjective związany z Bengalem, dotyczący Bengalu | bengalischAdjektiv |
Beniamin noun imię męskie; | der Benjamin [des Benjamins; die Benjamine]Substantiv |
beniaminek noun ulubione dziecko w rodzinie, zwykle najmłodsze, najbardziej rozpieszczane | Benjamin | NesthäkchenSubstantiv |
Benin (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Afryce; noun | Benin [Benin(s); —] (Republik Benin) (frührer: Dahomey oder Dahome) (Staat in Westafrika)Substantiv |
Benińczyk noun obywatel Beninu | BeninerSubstantiv |
Beninka noun obywatelka Beninu | BeninerinSubstantiv |
Benon noun imię męskie; | BennoSubstantiv |
bental phrase | das Benthal [des Benthals; —]Phrase |
bentoniczny phrase | das benthal [des Benthals; —]Phrase |
bentos noun zespół organizmów zasiedlających dno zbiorników wodnych, penetrujących osady denne lub żyjących na ich powierzchni | das Benthos [des Benthos; —]Substantiv |
bentosowy phrase | das benthal [des Benthals; —]Phrase |
benzaldehyd noun | der Benzaldehyd [des Benzaldehyds; die Benzaldehyde]Substantiv |
benzen (chemia, chemiczny) organiczny związek chemiczny z grupy arenów, najprostszy obojętny węglowodór aromatyczny; noun | das Benzol [des Benzols; die Benzole]Substantiv |
benzodiazepina (farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) lek mający działanie uspokajające, nasenne i zapobiegające drgawkom; noun | BenzodiazepinSubstantiv |
benzoes noun | die Benzoesäure [der Benzoesäure; die —]Substantiv |
benzoesan sodu (biochemia, biochemiczny) organiczny związek chemiczny stosowany jako konserwant żywności; noun | NatriumbenzoatSubstantiv |
benzofuran (chemia, chemiczny) organiczny związek chemiczny; bezbarwna, oleista ciecz używana do produkcji żywic kumaronowych; noun | BenzofuranSubstantiv |
benzol noun uboczny produkt odgazowania węgla kamiennego, mieszanina benzenu, toluenu i ksylenu, oraz małych ilości tiofenu, pirydyny i fenolu; | das Benzol [des Benzols; die Benzole]Substantiv |
benzyna noun paliwo stosowane do napędu samochodów, samolotów i niektórych innych urządzeń posiadających silnik spalinowy; | das Benzin [des Benzins; die Benzine]Substantiv |
Beocja (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraina historyczna w środkowej Grecji; noun | BoiotienSubstantiv |
berbelucha (Poznań) bimber, spirytus, wódka, denaturat noun | die Tinktur [der Tinktur; die Tinkturen]Substantiv |
Berber (etnografia, etnograficzny) rdzenny mieszkaniec północnej Afryki i Sahary pochodzenia chamito-semickiego; noun | der Berber [des Berbers; die Berber] (nordafrikanischen Völkergruppe)Substantiv |
Berberia (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraje Maghrebu, zamieszkiwane przez ludność berberyjską; noun | BarbareskenstaatenSubstantiv |
Berberyjka (etnografia, etnograficzny) członkini ludu Berberów noun | BerberinSubstantiv |
berberyjski (językoznawstwo, językoznawczy) język z podrodziny języków afroazjatyckich, używanych głównie w Maroku, Algierii, Libii i Nigrze; noun | berberischSubstantiv |
berberyjski adjective związany z Berberami, dotyczący Berberów i terenów przez nich zasiedlonych | berberischAdjektiv |
berberys (botanika, botaniczny) rodzaj krzewów z rodziny berberysowatych noun | die Berberitze [der Berberitze; die Berberitzen]Substantiv |
berberys pospolity plant name | die Berberitze [der Berberitze; die Berberitzen]plant name |
Berdyczów (geografia, geograficzny) miasto na Ukrainie, w obwodzie żytomierskim; noun | BerdytschiwSubstantiv |
berdysz (historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) rodzaj broni drzewcowej, ciężki, szeroki topór o silnie zakrzywionym ostrzu i długim drzewcu; noun | BerdyschSubstantiv |