Polsk-Tysk ordbok »

be betyder på tyska

PolskaTyska
benedyktyńska praca noun
bardzo żmudna, precyzyjna i długa praca

BenediktinerarbeitSubstantiv

benedyktyński adjective
związany z benedyktynami, dotyczący benedyktynów

der Benediktiner [des Benediktiners; die Benediktiner]Adjektiv

benefaktor (dawniej, dawny) dobroczyńca, fundator
noun

BenefaktorSubstantiv

beneficjent (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) osoba czerpiąca zyski, profity z czegoś
noun

der Nutznießer [des Nutznießers; die Nutznießer]Substantiv

Beneluks (geografia, geograficzny) region w Europie Zachodniej, składający się z trzech sąsiadujących ze sobą monarchii: Belgii, Holandii i Luksemburga;
noun

das Benelux [des BeneluksuBeneluxu; —]Substantiv

Bengal (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraina historyczna w Azji Południowej, w Indiach i Bangladeszu, we wschodniej części Niziny Hindustańskiej, nad Zatoką Bengalską;
noun

BengalenSubstantiv

Bengal Zachodni noun

das WestbengalenSubstantiv

Bengalczyk (etnografia, etnograficzny) członek azjatyckiego narodu posługującego się językiem bengalskim i zamieszkującego krainę historyczną Bengal
noun

der Bengale [des Bengalen; die Bengalen]Substantiv

Bengalka (etnografia, etnograficzny) członkini azjatyckiego narodu posługującego się językiem bengalskim i zamieszkującego krainę historyczną Bengal
noun

der Bengale [des Bengalen; die Bengalen]Substantiv

bengalski (językoznawstwo, językoznawczy) język bengalski (1.1)
noun

Bengali | Bengalisch | BengalischeSubstantiv

bengalski adjective
związany z Bengalem, dotyczący Bengalu

bengalischAdjektiv

Beniamin noun
imię męskie;

der Benjamin [des Benjamins; die Benjamine]Substantiv

beniaminek noun
ulubione dziecko w rodzinie, zwykle najmłodsze, najbardziej rozpieszczane

Benjamin | NesthäkchenSubstantiv

Benin (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Afryce;
noun

Benin [Benin(s); —] (Republik Benin) (frührer: Dahomey oder Dahome) (Staat in Westafrika)Substantiv

Benińczyk noun
obywatel Beninu

BeninerSubstantiv

Beninka noun
obywatelka Beninu

BeninerinSubstantiv

Benon noun
imię męskie;

BennoSubstantiv

bental phrase

das Benthal [des Benthals; —]Phrase

bentoniczny phrase

das benthal [des Benthals; —]Phrase

bentos noun
zespół organizmów zasiedlających dno zbiorników wodnych, penetrujących osady denne lub żyjących na ich powierzchni

das Benthos [des Benthos; —]Substantiv

bentosowy phrase

das benthal [des Benthals; —]Phrase

benzaldehyd noun

der Benzaldehyd [des Benzaldehyds; die Benzaldehyde]Substantiv

benzen (chemia, chemiczny) organiczny związek chemiczny z grupy arenów, najprostszy obojętny węglowodór aromatyczny;
noun

das Benzol [des Benzols; die Benzole]Substantiv

benzodiazepina (farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) lek mający działanie uspokajające, nasenne i zapobiegające drgawkom;
noun

BenzodiazepinSubstantiv

benzoes noun

die Benzoesäure [der Benzoesäure; die —]Substantiv

benzoesan sodu (biochemia, biochemiczny) organiczny związek chemiczny stosowany jako konserwant żywności;
noun

NatriumbenzoatSubstantiv

benzofuran (chemia, chemiczny) organiczny związek chemiczny; bezbarwna, oleista ciecz używana do produkcji żywic kumaronowych;
noun

BenzofuranSubstantiv

benzol noun
uboczny produkt odgazowania węgla kamiennego, mieszanina benzenu, toluenu i ksylenu, oraz małych ilości tiofenu, pirydyny i fenolu;

das Benzol [des Benzols; die Benzole]Substantiv

benzyna noun
paliwo stosowane do napędu samochodów, samolotów i niektórych innych urządzeń posiadających silnik spalinowy;

das Benzin [des Benzins; die Benzine]Substantiv

Beocja (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraina historyczna w środkowej Grecji;
noun

BoiotienSubstantiv

berbelucha (Poznań) bimber, spirytus, wódka, denaturat
noun

die Tinktur [der Tinktur; die Tinkturen]Substantiv

Berber (etnografia, etnograficzny) rdzenny mieszkaniec północnej Afryki i Sahary pochodzenia chamito-semickiego;
noun

der Berber [des Berbers; die Berber] (nordafrikanischen Völkergruppe)Substantiv

Berberia (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraje Maghrebu, zamieszkiwane przez ludność berberyjską;
noun

BarbareskenstaatenSubstantiv

Berberyjka (etnografia, etnograficzny) członkini ludu Berberów
noun

BerberinSubstantiv

berberyjski (językoznawstwo, językoznawczy) język z podrodziny języków afroazjatyckich, używanych głównie w Maroku, Algierii, Libii i Nigrze;
noun

berberischSubstantiv

berberyjski adjective
związany z Berberami, dotyczący Berberów i terenów przez nich zasiedlonych

berberischAdjektiv

berberys (botanika, botaniczny) rodzaj krzewów z rodziny berberysowatych
noun

die Berberitze [der Berberitze; die Berberitzen]Substantiv

berberys pospolity plant name

die Berberitze [der Berberitze; die Berberitzen]plant name

Berdyczów (geografia, geograficzny) miasto na Ukrainie, w obwodzie żytomierskim;
noun

BerdytschiwSubstantiv

berdysz (historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) rodzaj broni drzewcowej, ciężki, szeroki topór o silnie zakrzywionym ostrzu i długim drzewcu;
noun

BerdyschSubstantiv

2345