ara betyder på tyska
| Polska | Tyska |
|---|---|
| Gudźarat (geografia, geograficzny) stan w Indiach, leżący w północno-zachodniej części kraju; noun | das GujaratSubstantiv |
| gudźarati (językoznawstwo, językoznawczy) jeden z języków nowoindyjskich, którym posługuje się ponad 46 mln mówiących – głównie mieszkańców Indii, stanu Gudźarat; noun | GudscharatischSubstantiv |
| gudżarati noun | das Gujarati [des (des) Gujarati; —]Substantiv |
| guma arabska noun | das Gummiarabikum [des Gummiarabikums; —]Substantiv |
| gwara (językoznawstwo, językoznawczy) mowa terytorialna, odmienna od przyjętego języka standardowego; noun | die Mundart [der Mundart; die Mundarten]Substantiv |
| gwara myśliwska | |
| gwarana | |
| gwarancja noun poręczenie, rękojmia, zapewnienie o czymś | die Garantie [der Garantie; die Garantien]Substantiv |
| gwarant noun ten, który daje gwarancję | Garant | GarantiegeberSubstantiv |
| gwarantować verb zapewniać, dawać gwarancję, ręczyć, zabezpieczać | garantieren [garantierte; hat garantiert]Verb |
| harakiri (historia, historyczny, historycznie) japoński rytuał samobójstwa poprzez rozpłatanie mieczem brzucha noun | das Harakiri [des Harakiri(s); die Harakiris]Substantiv |
| Harare (geografia, geograficzny) stolica Zimbabwe; noun | Harare [Harare(s); —] (Hauptstadt von Simbabwe)Substantiv |
| Honiara noun | das Honiara [des Honiary; —]Substantiv |
| Izara (geografia, geograficzny) rzeka w Austrii i Niemczech, prawy dopływ Dunaju, przepływa przez Monachium; noun | die Isar [der Isar; —]Substantiv |
| izobara (meteorologia, meteorologiczny) krzywa łącząca miejsca o jednakowym ciśnieniu atmosferycznym; noun | die Isobare [der Isobare; die Isobaren]Substantiv |
| jarać (potocznie, potoczny) śmiać się verb | wiehern [wieherte; hat gewiehert]Verb |
| jasnopomarańczowy adjective mający kolor pomarańczowy o jasnym odcieniu | hellorangeAdjektiv |
| Jezioro Aralskie (geografia, geograficzny) zanikające, bezodpływowe, słone jezioro w Kazachstanie i Uzbekistanie; noun | der AralseeSubstantiv |
| jezioro Aralskie | der Aralsee |
| język arabski phrase | das Arabisch [des Arabisch(s)]Phrase |
| język karaimski | |
| kapibara | |
| kara noun dolegliwość wymierzona jako sankcja | die Strafe [der Strafe; die Strafen]Substantiv |
| kara cielesna noun kara mająca na celu zadanie bólu fizycznego osobie karanej; | Körperstrafe | ZüchtigungSubstantiv |
| Kara-daria (geografia, geograficzny) (hydrologia, hydrologiczny) rzeka w Kirgistanie i Uzbekistanie, po połączeniu z Narynem tworzy Syr-darię; noun | QoradaryoSubstantiv |
| Kara-kum (geografia, geograficzny) piaszczysta pustynia w Turkmenistanie, na Nizinie Turańskiej; noun | KarakumSubstantiv |
| kara pozbawienia wolności noun | der Knast [des Knast(e)s; —, die Knäste, die Knaste]Substantiv |
| kara śmierci (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) kara polegająca na pozbawieniu życia sprawcy przestępstwa; noun | die Todesstrafe [der Todesstrafe; die Todesstrafen]Substantiv |
| kara umowna noun | die Konventionalstrafe [der Konventionalstrafe; die Konventionalstrafen]Substantiv |
| kara więzienia noun | die Haft [der Haft(e)(s); —, die Hafte]Substantiv |
| karabin (wojskowość, wojskowy) indywidualna broń strzelecka o długiej lufie; noun | das Gewehr [des Gewehr(e)s; die Gewehre]Substantiv |
| karabin automatyczny | |
| karabin maszynowy (wojskowość, wojskowy) zespołowa broń samoczynna zasilana amunicją o kalibrze do 20 mm; noun | das Maschinengewehr [des Maschinengewehr(e)s; die Maschinengewehre]Substantiv |
| karabińczyk (technologia, technika, techniczny) (geologia, geologiczny) (jubilerstwo, jubilerski) rodzaj zaczepu w postaci pierścienia z otwieranym zamkiem z jednej strony, używanego do zaczepiania różnych przedmiotów, np. kluczy, zapinania łańcuszków itp.; noun | der Karabinerhaken [des Karabinerhakens; die Karabinerhaken]Substantiv |
| karabinek noun indywidualna broń strzelecka o lufie krótszej niż w karabinie; | der Karabiner [des Karabiners; die Karabiner]Substantiv |
| karabinier (historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) w dawnych armiach europejskich: wyborowy żołnierz piechoty i kawalerii noun | der Karabinier [des Karabiniers; die Karabiniers|Karabiniere]Substantiv |
| karać verb wymierzać karę | |
| karać mandatem verb | verwarnen [verwarnte; hat verwarnt]Verb |
| karaczan noun | die Kakerlake [der Kakerlake; die Kakerlaken]Substantiv |
| karaczan madagaskarski (systematyka) (entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) Gromphadorhina portentosa, gatunek owada występującego w deszczowych lasach na Madagaskarze; noun | Madagaskar-FauchschabeSubstantiv |
