re- betyder på svenska
| Polska | Svenska |
|---|---|
| regiment (wojskowość, wojskowy) odpowiednik polskiego pułku w strukturze sił zbrojnych niektórych krajów noun | regemente [~t ~n]substantiv |
| Regina imię żeńskie; | |
| regiolekt (językoznawstwo, językoznawczy) dialekt o zasięgu regionalnym; | |
| region (książkowy) wydzielony, stosunkowo jednorodny obszar odróżniający się od terenów przyległych określonymi cechami naturalnymi lub nabytymi noun | region [~en ~er]substantiv |
| regionalizm (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) tendencja rozwoju politycznego współczesnego państwa, która polega na dekoncentracji i decentralizacji władzy państwowej na niższe poziomy systemu politycznego; noun | lokalpatriotism [~en]substantiv |
| regionalny (przymiotnik) od region adjective | regional [~t ~a]adjektiv |
| reglamentować verb ograniczać produkcję lub sprzedaż pewnych artykułów | reglementera [~de ~t]verb |
| regresywny adjective mający tendencję do cofania się, wsteczny, niepostępowy | regressiv [~t ~a]adjektiv |
| reguła zasada, według której należy postępować | |
| regulacja (językoznawstwo, językoznawczy) sprawowanie pieczy nad pewnym standardem językowym; noun | förordning [~en ~ar]substantiv |
| regulacja (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) obejmowanie czego przepisami prawa, normami noun | reglementering [~en ~ar]substantiv |
| regulacja noun podejmowanie działań w celu poprawy funkcjonowania lub przywrócenia czegoś | justering [~en ~ar]substantiv |
| regulacja noun sterowanie zmianą danej wielkości | anställning [~en ~ar]substantiv |
| regulamin (administracja) zbiór przepisów obowiązujących w danym miejscu, wśród członków jakiejś grupy noun | förordning [~en ~ar]substantiv |
| regulaminowy adjective dotyczący regulaminu | stadgeenlig [~t ~a]adjektiv |
| regularnie w sposób regularny | |
| regularność noun cecha tego, co regularne | regularitet [~en]substantiv |
| regularny (gramatyka) posiadający typową odmianę adjective | regelbunden [-bundet -bundna]adjektiv |
| regularny adjective powtarzający się w stałych odstępach czasu lub przestrzeni | regelbunden [-bundet -bundna]adjektiv |
| regulować (technologia, technika, techniczny) nastawiać przyrząd, mechanizm, urządzenie tak, aby działały w pożądany sposób verb | anpassa [~de ~t]verb |
| regulować verb | rucka [~de ~t]verb |
| regulować verb dozować ilość, moc czegoś | anpassa [~de ~t]verb |
| regulować kierować ruchem, obrotem czegoś | |
| regulować verb ustalać reguły, zasady | reglera [~de ~t]verb |
| rehabilitacja (medycyna, medyczny) przywrócenie choremu sprawności fizycznej i psychicznej oraz przystosowanie go do zmienionych warunków życia; noun | rehabilitering [~en ~ar]substantiv |
| rehabilitować (medycyna, medyczny) odzyskiwać sprawność dzięki szeregowi zabiegów verb | rehabilitera [~de ~t]verb |
| rehabilitować (medycyna, medyczny) przywracać sprawność verb | rehabilitera [~de ~t]verb |
| rehabilitować verb | upprätta [~de ~t]verb |
| rehabilitować verb przywracać utracone prawa i dobre imię; przywracać do czczi | rehabilitera [~de ~t]verb |
| rehabilitować verb swoim postępowaniem odzyskiwać dobre imię | rehabilitera [~de ~t]verb |
| Reichstag (historia, historyczny, historycznie) (administracja) sejm rzeski, sejm rzeszowy, parlament, zgromadzenie przedstawicielskie w kolejnych formach państwowości Niemiec od XV w. do 1945 r.; noun | riksdag [~en el. vard. -dan; pl. ~ar]substantiv |
| Reichstag (historia, historyczny, historycznie) budynek parlamentu (1.1) w Berlinie; noun | riksdag [~en el. vard. -dan; pl. ~ar]substantiv |
| reinkarnacja (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) pogląd, według którego dusza po śmierci wciela się w nowy byt fizyczny; noun | reinkarnation [~en ~er]substantiv själavandring [~en ~ar]substantiv |
| reja (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) poziome drzewce żaglowca; | |
| rejestr noun spis danych, wykaz, lista | register [registret; pl. ~, best. pl. registren]substantiv |
| rejestracja (potocznie, potoczny) tabliczka na samochodzie lub innym pojeździe, z numerem identyfikacyjnym; tablica rejestracyjna noun | anod [~en ~er]substantiv |
| rejestracja (technologia, technika, techniczny) zapisywanie sygnału (np. audio lub wideo) za pomocą urządzeń technicznych noun | bild [~en ~er]substantiv |
| rejestracja miejsce dokonywania rejestracji (1.1) | |
| rejestracja noun wpisywanie kogoś lub czegoś do rejestru | införande [~t ~n]substantiv |
