miano betyder på svenska

Polska	Svenska
miano noun	namn [~et; pl. ~]substantiv
mianować verb określać nazwą	utnämna [-nämnde -nämnt]verb
mianować verb powoływać na stanowisko	befordra [~de ~t]verb
mianowicie służy wprowadzeniu do uszczegółownienia wcześniejszej wypowiedzi	det vill säga närmare bestämt
mianowicie adverb służy wprowadzeniu do uszczegółownienia wcześniejszej wypowiedzi	nämligenadverb
mianownik (językoznawstwo, językoznawczy) (gramatyka) pierwszy przypadek deklinacji, który odpowiada na pytania: kto? co?; noun	nominativ [~en ~er]substantiv
mianownik (matematyka, matematyczny) w wyrażeniu ułamkowym: część tego wyrażenia umieszczona pod kreską ułamkową; noun	nämnare [~n; pl. ~, best. pl. nämnarna]substantiv
mianownikowy (gramatyka) związany z mianownikiem, dotyczący mianownika noun	nominativ [~en ~er]substantiv
wielomianowy	polynomiell
zmianowy verb odnoszący się do zmiany jako czasu pracy jednej załogi	byta [bytte el. prov. böt, bytt]verb

Sökhistorik