Polsk-Svensk ordbok »
man betyder på svenska
| Polska | Svenska |
|---|---|
| dragoman (przestarzałe, przestarzały) tłumacz, przewodnik i pośrednik między cudzoziemcami a mieszkańcami Bliskiego Wschodu; noun | dragoman [~en ~er]substantiv |
| emancypacja (społeczny) uwolnienie się od zależności i zdobycie lepszej pozycji w strukturze społecznej noun | emancipation [~en]substantiv |
| emanować verb promieniować, wydzielać coś z siebie | emanera [~de ~t]verb |
| Emanuel imię męskie; | |
| Emmanuel imię męskie; | |
| erotoman (psychologia, psychologiczny) ktoś cierpiący na erotomanię | |
| erotomanka (psychologia, psychologiczny) kobieta cierpiąca na erotomanię | |
| flamandzki (językoznawstwo, językoznawczy) dialekt, etnolekt, język używany we Flandrii; jeden z trzech języków urzędowych w Belgii noun | flamländska [~n -ländskor]substantiv |
| flamandzki noun odnoszący się do regionu w północnej części Belgii, Flandrii | flamländska [~n -ländskor]substantiv |
| furman noun człowiek powożący zaprzęgiem konnym, zwykle furmanką | kusk [~en ~ar]substantiv |
| gambit hetmański (szachy, pojęcie szachowe) otwarcie szachowe rozpoczynające się od posunięć 1. d4 d5 2. c4; noun | damgambit [~en ~ar]substantiv |
| geomancja niepotwierdzona naukowo tradycyjna praktyka wykorzystania właściwego usytuowania obiektów budowlanych, ogródków itd., tak, by jak najlepiej wyczerpać dobre oddziaływanie otoczenia, danego terenu; | |
| german (chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu Ge i liczbie atomowej 32; noun | germanium [~et el. germaniet el. ~]substantiv |
| Germania (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) starożytna nazwa ziem na wschód od Renu i na północ od Dunaju; | |
| Germanin (etnografia, etnograficzny) członek plemienia indoeuropejskiego zamieszkującego w średniowieczu tereny północnej i środkowo-północnej Europy; noun | german [~en ~er]substantiv |
| germanista (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (edukacja, edukacyjny) znawca języka, literatury i kultury niemieckiej noun | germanist [~en ~er]substantiv |
| germanistka (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (edukacja, edukacyjny) znawczyni języka, literatury i kultury niemieckiej noun | germanist [~en ~er]substantiv |
| germanistyczny adjective związany z germanistyką | germanistisk [~t ~a]adjektiv |
| germanistyka (edukacja, edukacyjny) dyscyplina humanistyczna zajmująca się literaturą niemiecką i językiem niemieckim noun | germanistik [~en]substantiv |
| germanizacja noun narzucanie lub dobrowolne przyswajanie kultury niemieckiej i języka niemieckiego | förtyskning [~en ~ar]substantiv |
| germanizm (językoznawstwo, językoznawczy) wyraz, zwrot, forma gramatyczna zapożyczona do jakiegoś języka z języka niemieckiego; noun | germanism [~en ~er]substantiv |
| germanizować (książkowy) narzucać kulturę i język niemiecki verb | förtyska [~de ~t]verb |
| germanizować verb nadawać czemuś charakter niemiecki | förtyska [~de ~t]verb |
| Germanka noun mieszkanka Germanii | german [~en ~er]substantiv |
| germanofil zwolennik Niemców i wszystkiego, co niemieckie | |
| germański adjective dotyczący Germanów lub Germanii | germansk [~t ~a]adjektiv |
| he-man noun archetyp silnego, dzielnego bohatera w kulturze masowej | karlakarl [~en ~ar]substantiv |
| Herman imię męskie; | |
| hetman (szachy, pojęcie szachowe) figura mogąca poruszać się w każdym kierunku; noun | dam [~en ~er]substantiv drottning [~en ~ar]substantiv |
| humanista noun przedstawiciel humanizmu | humanist [~en ~er]substantiv |
| humanistyczny (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) związany z naukami o człowieku w relacjach społecznych adjective | humanistisk [~t ~a]adjektiv |
| humanistyka noun grupa nauk dotyczących człowieka, jego wytworów i społeczeństwa ludzkiego; | humaniorasubstantiv |
| humanitarnie adjective w sposób humanitarny | humanitär [~t ~a]adjektiv |
| humanitarny adjective | human [~t ~a]adjektiv |
| humanitarny adjective szanujący godność człowieka i zwierząt, zgodny z zasadami humanitaryzmu | humanitär [~t ~a]adjektiv |
| humanizm (historia, historyczny, historycznie) (filozofia, filozoficzny) intelektualny i kulturalny prąd epoki Odrodzenia przedkładający sprawy ludzkie, doczesne nad to, co nieziemskie noun | humanism [~en]substantiv |
