Polsk-Svensk ordbok »

man betyder på svenska

PolskaSvenska
Mantua (geografia, geograficzny) miasto i gmina we Włoszech, w Lombardii; stolica prowincji Mantua (1.2);

Mantua

mantykora (mitologia grecka) potwór o głowie ludzkiej, skrzydłach smoczych lub nietoperzych oraz ogonie skorpionim, który zawierać miał silną truciznę, mogąca zabić w kilka chwil;

mantikora

manufaktura (historia, historyczny, historycznie) przedsiębiorstwo, w którym produkcja oparta jest na pracy ręcznej, charakterystyczne dla wczesnego kapitalizmu;
noun

produktion [~en ~er]substantiv

manul (zoologia, zoologiczny) azjatycki drapieżnik z rodziny kotowatych;

manul

manul stepowy (systematyka) (zoologia, zoologiczny) Otocolobus manul Pallas, gatunek niewielkiego drapieżnego ssaka z rodziny kotowatych, występujący w Azji;

manul

manul stepowy (zoologia, zoologiczny) drapieżnik z gatunku manul stepowy (1.1)

manul

manuskrypt (bibliotekoznawstwo, bibliotekoznawczy) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) dzieło napisane odręcznie;
noun

manuskript [~et; pl. ~]substantiv

manx (językoznawstwo, językoznawczy) język celtycki używany na Wyspie Man;
noun

manx [~en ~er]substantiv

ablutomania (medycyna, medyczny) chorobliwie częste mycie rąk;

tvätttvång

alemański (językoznawstwo, językoznawczy) nazwa języka (względnie dialektu) używanego w Szwabii, Badenii, Alzacji i niemieckojęzycznej części Szwajcarii

alemanniska

almanach noun
rodzaj publikacji;

almanacka [~n almanackor]substantiv

almandyn (mineralogia, mineralogiczny) minerał, granat o czerwonym kolorze, także z odcieniem niebieskawym, wykorzystywany w jubilerstwie, o składzie chemicznym: Fe3Al2(SiO4)3

almandin

Amanda imię żeńskie;

Amanda

amant (potocznie, potoczny) (żartobliwie) lub (ironicznie) kochanek lub adorator
noun

älskare [~n; pl. ~, best. pl. älskarna]substantiv

amantadyna (biochemia, biochemiczny) (farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) organiczny związek chemiczny z grupy amin, pochodna adamantanu;

amantadin

Amman (geografia, geograficzny) stolica Jordanii;

Amman

archimandryta (kościelny) przełożony klasztoru w katolickich Kościołach wschodnich
noun

arkimandrit [~en ~er]substantiv

archimandryta noun
w okresie wczesnego chrześcijaństwa: opiekun klasztorów na terenie danej diecezji

arkimandrit [~en ~er]substantiv

baletoman

balettoman

barman noun
osoba, która obsługuje bufet w barze;

barmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna]substantiv

Batman (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) popularny bohater filmów i komiksów;

Batman

bibliomania noun
zamiłowanie albo obsesja posiadania i gromadzenia książek, zwłaszcza rzadkich czy cennych

bibliomani [~n]substantiv

Birmańczyk adjective
obywatel Mjanmy (Birmy)

burmesisk [~t ~a]adjektiv

Birmanka adjective
obywatelka Mjanmy (Birmy)

burmesisk [~t ~a]adjektiv

birmański noun
język urzędowy Mjanmy (Birmy);

burmesiska [~n burmesiskor]substantiv

birmański adjective
odnoszący się do państwa Mjanma (Birma), wywodzący się z Mjanmy (Birmy), dotyczący Mjanmańczyków (Birmańczyków)

burmesisk [~t ~a]adjektiv

bosman (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) osoba odpowiedzialna za żagle, liny i konserwację statku;
noun

båtsman [~nen; pl. -män, best. pl. -männen]substantiv

businessman noun
osoba prowadząca interesy

affärsman [~nen; pl. -män, best. pl. -männen]substantiv

chiromancja (ezoteryka) sztuka wróżenia i odczytywania charakteru człowieka z bruzd na jego dłoniach;

handläsning

dehumanizacja noun
pozbawienie czegoś cech właściwych człowiekowi

avhumanisering [~en ~ar]substantiv

diabeł tasmański (zoologia, zoologiczny) Sarcophilus harrisii, gatunek torbacza z rodziny niełazowatych;

pungdjävul

diabeł tasmański (zoologia, zoologiczny) zwierzę z gatunku diabłów tasmańskich (1.1)

pungdjävul

doberman (kynologia, kynologiczny) silny i duży, wilkowaty pies z grupy pinczerów, o gładkiej ciemnej sierści;
noun

dobermannsubstantiv

dobre maniery umiejętność porządnego, kulturalnego zachowywania się; dobre wychowanie

hut och hyfs

vett och etikett

dobre maniery noun
umiejętność porządnego, kulturalnego zachowywania się; dobre wychowanie

folkvett [~et]substantiv

hyfs [~en el. ~et]substantiv

vett [~et]substantiv

Dolna Normandia (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) dawny region administracyjny w północnej Francji;

Basse-Normandie

domniemany oparty na przypuszczeniu

påstådd

1234