Polsk-Svensk ordbok »
man betyder på svenska
| Polska | Svenska |
|---|---|
| mangusta (zoologia, zoologiczny) mały, kotokształtny drapieżnik afrykański i azjatycki; | |
| mania noun | dillesubstantiv |
| mania noun silne, niemalże chorobliwe zainteresowanie czymś, zamiłowanie do czegoś | mani [~n ~er]substantiv |
| mania prześladowcza (medycyna, medyczny) (psychologia, psychologiczny) chorobliwy stan psychiczny objawiający się nieustannym dopatrywaniu się niebezpieczeństw i urojonych wrogów, której towarzyszy wzrost serotoniny i adrenaliny w organizmie noun | förföljelsemani [~n ~er]substantiv |
| maniak (łowiectwo, łowiecki) wypchana skóra zabitego ptaka, służąca do manienia ptaków podczas polowania noun | lockfågel [~n -fåglar]substantiv |
| maniak (medycyna, medyczny) człowiek znajdujący się w fazie maniakalnej choroby afektywnej dwubiegunowej noun | maniker [~n; pl. ~]substantiv |
| maniak (potocznie, potoczny) człowiek ogarnięty jakąś obsesją, nadmiernie zaangażowany noun | maniker [~n; pl. ~]substantiv |
| maniak seksualny | |
| maniakalny (medycyna, medyczny) (psychologia, psychologiczny) dotyczący manii i/lub maniaka adjective | manisk [~t ~a]adjektiv |
| manicheizm (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (filozofia, filozoficzny) system religijno-filozoficzny, stworzony przez Maniego, zgodnie z którym podstawą bytu są dwie przeciwstawne siły: dobro i zło oraz światło i ciemność; noun | manikeism [~en]substantiv |
| manichejczyk (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (filozofia, filozoficzny) (historia, historyczny, historycznie) zwolennik manicheizmu | |
| manichejski (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (filozofia, filozoficzny) dotyczący manicheizmu lub manichejczyków, albo zawierający elementy przyjętej przez nich doktryny; | |
| manicure noun pielęgnacja dłoni, paznokci u rąk; | manikyr [~en]substantiv |
| manierka noun płaska, blaszana butelka używana przez żołnierzy i skautów do przenoszenia płynów; | flaska [~n flaskor]substantiv |
| maniery noun | sätt [~et; pl. ~]substantiv |
| manifest (urzędowy) wykaz ładunku | |
| manifestacja noun czynne publiczne wystąpienie dla wyrażenia swego stanowiska, protestu, sympatii, solidarności | manifestation [~en ~er]substantiv |
| manifestacja noun ostentacyjne okazywanie swoich uczuć, emocji | manifestation [~en ~er]substantiv |
| manifestacja noun pojawienie się, ukazanie się | manifestation [~en ~er]substantiv |
| manifestacja noun przejaw | järtecken [-tecknet; pl. ~, best. pl. -tecknen]substantiv |
| manifestować (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) publicznie wyrażać swoje poglądy adjective | tydlig [~t ~a]adjektiv |
| Manila (geografia, geograficzny) stolica Filipin; | |
| maniok (spożywczy) jarzyna z bulw jadalnych gatunków manioku (1.2) | |
| manipulacja noun celowe naginanie lub przeinaczanie faktów dla udowodnienia swoich racji lub w celu wywarcia wpływu na czyjeś poglądy, nastroje, reakcje | manipulation [~en ~er]substantiv manipulering [~en ~ar]substantiv |
| manipulant (potocznie, potoczny) ten, kto manipuluje ludźmi, faktami, steruje działaniami innych; człowiek podstępny, przebiegły noun | intrigör [~en ~er]substantiv |
| manipulować verb kierować kimś, powodować, że ktoś coś robi, bez jego wiedzy i zgody | manipulera [~de ~t]verb |
| manipulowany adjective | riggad [riggat ~e]adjektiv |
| Manitoba (geografia, geograficzny) (administracja) jedna z dziesięciu prowincji kanadyjskich; | |
| mankament wada, błąd jakiegoś przedmiotu; także uchybienie, usterka | |
| mankiet (krawiectwo) pasek materiału kończący rękaw, nogawkę lub skarpetkę noun | manschett [~en ~er]substantiv |
| manko (ekonomia, ekonomiczny) (handel, handlowy) niedobór towarów lub pieniędzy w sklepie, kasie, magazynie itp. w stosunku do stanu wynikającego z ewidencji; noun | brist [~en ~er]substantiv |
| mańkuctwo noun | vänsterhänthet [~en]substantiv |
| manna (biblijny) pokarm z nieba, który Bóg zsyłał Izraelitom przez 40 lat na pustyni; | |
| manometr noun przyrząd do mierzenia ciśnienia; | manometer [~n manometrar]substantiv |
| mansarda (architektura, architektoniczny) dach zbudowany z dwóch części, którego niższa część jest mocniej nachylona niż wyższa | |
| mansarda noun pomieszczenie mieszkalne na strychu, pod dachem mansardowym; | mansard [~en ~er]substantiv |
| mansardowy (architektura, architektoniczny) związany z mansardą, dotyczący mansardy noun | mansard [~en ~er]substantiv |
| mański (geografia, geograficzny) (etnografia, etnograficzny) dotyczący wyspy Man na Morzu Irlandzkim oraz jej ludności rdzennej | |
| mański (językoznawstwo, językoznawczy) język celtycki z grupy goidelskiej |
