ku betyder på svenska
| Polska | Svenska |
|---|---|
| kulczyk (ornitologia, ornitologiczny) Serinus serinus, ptak z rodziny łuszczaków; noun | gulhämpling [~en ~ar]substantiv |
| kuleć adjective utykać na nogę | lealös [~t ~a]adjektiv |
| kulik (ornitologia, ornitologiczny) Numenius, rodzaj dużego i cętkowanego, eurazjatyckiego ptaka z długim dziobem, z rodziny bekasowatych noun | spov [~en ~ar]substantiv |
| kulik mniejszy noun | småspov [~en ~ar]substantiv |
| kulinaria noun ogół zagadnień związanych z przygotowywaniem potraw | kokkonst [~en ~er]substantiv |
| kulinarny adjective taki, który dotyczy gotowania, kulinariów, gastronomii, przygotowywania potraw | kulinarisk [~t ~a]adjektiv |
| kulisa noun | kuliss [~en ~er]substantiv |
| kulisty adjective przypominający kształtem kulę | sfärisk [~t ~a]adjektiv |
| kulisy noun | kuliss [~en ~er]substantiv |
| kulka śniegowa noun | snöboll [~en ~ar]substantiv |
| kulka śnieźna noun | snöboll [~en ~ar]substantiv |
| kulminacja (astronomia, astronomiczny) proces przejścia ciała niebieskiego poprzez płaszczyznę południka noun | kulmination [~en ~er]substantiv |
| kulminacja noun szczytowy punkt, najmocniejsze nasilenie jakiegoś procesu | kulmination [~en ~er]substantiv |
| kulochwyt verb wał osłaniający strzelnicę | stånga [~de ~t]verb |
| kulomb (jednostka miary) (fizyka, fizyczny) (elektryczność) jednostka ładunku elektrycznego w układzie SI, oznaczana symbolem C; noun | coulomb [~en; pl. ~]substantiv |
| kulomiot (sport, sportowy) osoba uprawiająca pchnięcie kulą noun | kulstötare [~n; pl. ~, best. pl. -stötarna]substantiv |
| kulon (ornitologia, ornitologiczny) Burhinus oedicnemus, średni eurazjatycki i afrykański ptak wędrowny o dużych, żółtych oczach; | |
| kulon (ornitologia, ornitologiczny) ogólnie ptak z rodziny kulonów (1.1) (Burhinidae); | |
| kuloodporny adjective taki, który jest odporny na przebicie kulą z broni palnej | skottsäker [~t -säkra]adjektiv |
| kult (przenośnie, przenośnia) opowiadanie się za jakąś wartością, przekonaniem | |
| kult (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) zachowania o charakterze religijnym skupione na bóstwie, innej istocie lub przedmiocie; | |
| kult jednostki (historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) skrytykowana w ustroju socjalistycznym i komunistycznym polityka błędów w przywództwie przez otaczanie swojej osoby oficjalnym uwielbieniem i całkowitym blokowaniem krytyki; noun | personkult [~en ~er]substantiv |
| kult jednostki (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (socjologia, socjologiczny) kult osoby występujący w autokratycznym systemie władzy, prowadzący do idealizowania i wręcz do deifikacji władcy czy przywódcy; noun | personkult [~en ~er]substantiv |
| kultowy (przenośnie, przenośnia) taki, który cieszy się dużą popularnością w określonej grupie społecznej adjective | kultförklarad [-förklarat ~e]adjektiv |
| kultowy adjective związany z kultem, dotyczący kultu | kultförklarad [-förklarat ~e]adjektiv |
| kultura noun całokształt dorobku materialnego i duchowego danej społeczności lub całej ludzkości | kultur [~en ~er]substantiv |
| kultura noun umiejętność obcowania z ludźmi | kultur [~en ~er]substantiv |
| kultura masowa noun odmianą kultury, której podstawowym celem jest zaspokojenie potrzeb i gustów masowej publiczności; | populärkultur [~en ~er]substantiv |
| kulturalnie | |
| kulturalny adjective dotyczący kultury, szerzący kulturę | kulturell [~t ~a]adjektiv |
| kulturowy adjective dotyczący kultury | kulturell [~t ~a]adjektiv |
| kulturoznawstwo (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) nauka o kulturze noun | kulturvetenskap [~en ~er]substantiv |
| kulturysta (sport, sportowy) mężczyzna uprawiająca kulturystykę noun | kroppsbyggare [~n; pl. ~, best. pl. -byggarna]substantiv |
| kulturystyka (sport, sportowy) kształtowanie sylwetki ciała poprzez ćwiczenia fizyczne wykonywane z obciążeniem; noun | bodybuilding [~en]substantiv |
| kultywar (botanika, botaniczny) odmiana uprawna rośliny wybrana z uwagi na szczególne właściwości; noun | sort [~en ~er]substantiv |
| kultywator noun drapacz, narzędzie uprawowe do spulchniania roli bez jej odwracania oraz do niszczenia chwastów; | kultivator [~n ~er ]substantiv |
| kum (wyraz dźwiękonaśladowczy, onomatopeja) imitacja dźwięku wydawanego przez żabę interjection | kvackinterjektion |
| kumin (spożywczy) przyprawa z nasion kminu rzymskiego noun | kummin [~en hellre än ~et]substantiv |
| kumkwat mały, pomarańczowy, słodko-kwaśny owoc tej rośliny | |
| kumoterstwo noun popieranie się członków tej samej grupy, których łączą więzy pokrewieństwa lub inne | nepotism [~en]substantiv |
