Polsk-Svensk ordbok »

ku betyder på svenska

PolskaSvenska
kucyk (fryzjerstwo, fryzjerski) rodzaj fryzury, w której włosy są związane razem i luźno opadają;
noun

hästsvans [~en ~ar]substantiv

kucyk (zoologia, zoologiczny) mały lub niedorosły kuc
noun

ponny [~n ~er]substantiv

kucyk noun

tofs [~en ~ar]substantiv

kudłaty adjective

ruggig [~t ~a]adjektiv

kudłaty adjective
mający kudły

borstig [~t ~a]adjektiv

kufa (kynologia, kynologiczny) przednia część głowy psa obejmująca trzewioczaszkę;
noun

nos [~en ~ar]substantiv

kufel noun
grubościenne duże naczynie z uchem do picia piwa lub wina;

sejdel [~n sejdlar]substantiv

kufer noun
bagażnik samochodu osobowego lub autobusu

bagageutrymme [~t ~n]substantiv

kufer noun
okuta skrzynia z wypukłym (rzadziej płaskim) wiekiem, dawniej do przewożenia, a obecnie do przechowywania rzeczy, głównie odzieży

kista [~n kistor]substantiv

kuguar (systematyka) (zoologia, zoologiczny) Puma concolor Linnaeus, gatunek ssaka z rodziny kotowatych, zamieszkujący Amerykę od Kanady po Patagonię;
noun

bergslejon [~et; pl. ~]substantiv

kuguar (zoologia, zoologiczny) kot z gatunku kuguarów (1.1)
noun

bergslejon [~et; pl. ~]substantiv

Kujawy (geografia, geograficzny) kraina w środkowej Polsce;

Kujavien

kujon (pogardliwie, pogardliwy) osoba, która dużo się uczy, ale bez zrozumienia
noun

plugghäst [~en ~ar]substantiv

kukabura (ornitologia, ornitologiczny) ptak z rodzaju Dacelo;

kokaburra

kukabura chichotliwa (ornitologia, ornitologiczny) Dacelo novaeguineae, gatunek ptaka z rodziny zimorodkowatych;

skrattkokaburra

kukać (ornitologia, ornitologiczny) wydawać dźwięki charakterystyczne dla kukułki

gala

kukbuk (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) książka kucharska, zwykle internetowa, w formie bloga
noun

kokbok [~en -böcker]substantiv

kukła noun
przedmiot wykonany na podobieństwo postaci człowieka, zwykle przedstawionej karykaturalne

avbildning [~en ~ar]substantiv

kuksać się verb

stångas [stångades stångats]verb

kuku wyraz onomatopeiczny naśladujący odgłosy samca kukułki

kucku

kukułka (ornitologia, ornitologiczny) Cuculus canorus, ptak wędrowny podrzucający jaja do innych gniazd;
noun

gök [~en ~ar]substantiv

kukułka zwyczajna noun

gök [~en ~ar]substantiv

kukurydza (botanika, botaniczny) (rolnictwo, rolniczy) Zea L., rodzaj roślin zbożowych z rodziny wiechlinowatych;
noun

majs [~en]substantiv

kukurydza (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) kolba kukurydzy (1.1)
noun

majs [~en]substantiv

kukurydza (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) ziarno kukurydzy (1.1)
noun

majs [~en]substantiv

kukuryku (wyraz dźwiękonaśladowczy, onomatopeja) dźwięk naśladujący pianie koguta

kuckeliku

kula (geometria) abstrakcyjna bryła utworzona z wszystkich punktów, których odległość od pewnego ustalonego punktu jest niewiększa od pewnej ustalonej liczby;

klot [~et; pl. ~]

kula [~n, kulor]

kula (medycyna, medyczny) rodzaj laski do wysokości pachy ułatwiająca chodzenie inwalidzie;
noun

krycka [~n kryckor]substantiv

kula (sport, sportowy) sprzęt lekkoatletyczny używany w konkurencji pchnięcia kulą;

kula

kula (wojskowość, wojskowy) pocisk z broni palnej

kula

kula każdy przedmiot o kształcie zbliżonym do kuli (1.1)

klot [~et; pl. ~]

kula [~n, kulor]

kula dyskotekowa

discokula

kula ziemska (geografia, geograficzny) glob ziemski

jordboll

kułak (historia, historyczny, historycznie) (pogardliwie, pogardliwy) majętny chłop tępiony przez władzę radziecką;
noun

kulak [~en ~er]substantiv

kułak noun

näve [~n nävar]substantiv

kulas noun

påk [~en ~ar]substantiv

kulawy adjective

halt [n. ~, ~a]adjektiv

kulawy adjective
utykający na nogę

lam [~t ~a]adjektiv

123