Polsk-Svensk ordbok »

bo betyder på svenska

PolskaSvenska
g Ojciec (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w chrześcijaństwie: pierwsza osoba Trójcy Świętej;

Gud Fader

g pomaga tym, co sami sobie pomagają jeśli chcesz coś osiągnąć, działaj, a nie bądź bierny; pomóż losowi, a nie tylko czekaj na mannę z nieba

hjälp dig själv så hjälper dig gud

bogactwo noun
majątek, posiadane dobra o dużej wartości

förmögenhet [~en ~er]substantiv

rikedom [~en ~ar]substantiv

bogactwo noun
wielka ilość, różnorodność

rikedom [~en ~ar]substantiv

Bogarodzica (staropolski) (peryfrastyczny) Maria z Nazaretu;

Guds moder

Bogarodzicielka (teologia, teologiczny) (peryfrastyczny) Maria z Nazaretu;

Guds moder

bogatka noun

talgoxe [~n -oxar]substantiv

bogato adjective
obfitując w coś

dryg [~t ~a]adjektiv

bogato znacznie korzystnie pod względem materialnym

grann

bogaty adjective
dający dużą możliwość wyboru

rik [~t ~a]adjektiv

bogaty adjective
posiadający duży majątek lub osiągający wysokie dochody

förmögen [förmöget förmögna]adjektiv

rik [~t ~a]adjektiv

bogaty adjective
taki, który obfituje w coś

rik [~t ~a]adjektiv

bogini (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (etnografia, etnograficzny) bóstwo płci żeńskiej
noun

gudinna [~n gudinnor]substantiv

bogini pokoju

fredsgudinna

bogobojność (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (odprzymiotnikowy) cecha tego, co jest bogobojne; cecha tych, którzy są bogobojni
noun

gudfruktighet [~en]substantiv

Bogota (geografia, geograficzny) miasto, stolica Kolumbii;

Bogotá

Bogumir (rzadki, rzadko używany) imię męskie

Godtfred

Bogurodzica (staropolski) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (peryfrastyczny) Maria z Nazaretu;

Guds moder

Bogurodzica

Jungfru Maria

Boh (geografia, geograficzny) rzeka na Ukrainie mająca źródła na Podolu, uchodząca do Morza Czarnego;

Södra Bug

bohater (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (teatrologia, teatr, teatrologiczny, teatralny) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) główna postać utworu
noun

hjälte [~n hjältar]substantiv

bohater noun
człowiek, który wykazał się męstwem, odwagą, poświęceniem itp.

hjälte [~n hjältar]substantiv

bohater noun
osoba budząca chwilowe zainteresowanie, chwilowo skupiająca na sobie uwagę otoczenia

hjälte [~n hjältar]substantiv

bohaterka noun
forma żeńska od: bohater; kobieta odważna

hjältinna [~n hjältinnor]substantiv

bohaterski adjective
postępujący jak bohater

hjältemodig [~t ~a]adjektiv

bohaterski adjective
związany z bohaterstwem, właściwy bohaterowi

hjältemodig [~t ~a]adjektiv

bohatersko w sposób bohaterski

heroiskt

bohaterstwo noun
czyn, zachowanie wymagające odwagi, męstwa; postawa właściwa bohaterowi

heroism [~en]substantiv

Bohemia (astronomia, astronomiczny) planetoida o numerze katalogowym 371;

Böhmen

bohr (chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu Bh i liczbie atomowej 107;

bohrium

boisko (sport, sportowy) plac przeznaczony do gier sportowych;

plan

j noun
starcie zbrojne walczących stron

batalj [~en ~er]substantiv

boja noun

prick [~en, ~ar]substantiv

boja pływający znak nawigacyjny

boj

bojar (historia, historyczny, historycznie) w dawnej Bułgarii, Rosji i Rusi Kijowskiej członek klasy najbardziej znaczących w państwie feudałów;
noun

bojar [~en ~er]substantiv

bojarzyn noun

bojar [~en ~er]substantiv

bojaźliwy adjective

räddhågad [-hågat ~e]adjektiv

bojaźliwy adjective
skłonny do bojaźni, dający się łatwo wystraszyć

blyg [~t ~a]adjektiv

123