blyg betyder på polska

Svenska	Polska
blyg [~t ~a] adjektiv	bojaźliwyadjective skłonny do bojaźni, dający się łatwo wystraszyć nieśmiałyadjective niemający pewności siebie, wstydliwy skromnyadjective niemający potrzeby wyróżniania się skrępowany(książkowy) zawstydzony, onieśmielony jakąś sytuacją adjective wstydliwyadjective łatwo odczuwający wstyd wstydliwyadjective świadczący o wstydliwości
blyg viol	podpieracz ścian(przenośnie, przenośnia) (rzadki, rzadko używany) (pejoratywnie, pejoratywny) osoba nie tańcząca na imprezach, nie mająca ochoty na włączanie się do działań grupy
blygdläpp [~en ~ar] substantiv	warga sromowa(anatomia, anatomiczny) każdy z czterech parzystych fałdów skórnych u wejścia do kobiecej pochwy; noun
blyghet [~en] substantiv	nieśmiałośćnoun
blygsam [~t ~ma] adjektiv	nieśmiałyadjective cichy, niepewny, ledwo widoczny nieśmiałyadjective niemający pewności siebie, wstydliwy skromnyadjective niemający potrzeby wyróżniania się skromnyadjective niewielki skromnyadjective w prostym stylu, pozbawionym ozdób wstrzemięźliwieadjective z umiarem
blygsamhet [~en] substantiv	skromnośćnoun cecha kogoś, kto nie wywyższa się i nie dba o rozgłos i uznanie innych
blygsel [~n] substantiv	wstydnoun uczucie onieśmielenia, zażenowania
amblygonit	amblygonit(mineralogia, mineralogiczny) minerał z grupy fosforanów, kruchy, przezroczysty, trudno rozpuszcza się w kwasach;

Sökhistorik