Svensk-Polsk ordbok »

prick betyder på polska

SvenskaPolska
prick [~en, ~ar] substantiv

bojanoun

punkt karnynoun

punktualnienoun

pławanoun

prick [~en, ~ar]

cętkamała plamka na tle o jednolitej barwie

pricka [~de, ~t]

oznaczaćznakować, wyróżniać, robić znak

prickad

kropkowanypokryty kropkami

pricksäker [~t -säkra] adjektiv

trafnyadjective
docierający do celu

trafnyadjective
o najlepszym efekcie lub dopasowaniu, najbardziej oddający rzeczywistość

pricken

co do joty(związek frazeologiczny) szczegółowo, bardzo dokładnie, całkowicie

kubek w kubekidentyczny

spricka

pęknięcieprzerwanie ciągłości jakiejś powierzchni

szparawąska, długa przerwa między elementami położonymi obok siebie

spricka [~n, sprickor] substantiv

rozprysnąćnoun

spricka [~n, sprickor]

pękaćprzestawać być całym na skutek powstania rysy, szczeliny lub otworu