Polnisch-Deutsch Wörterbuch »

o bedeutet auf Deutsch

PolnischDeutsch
obieg noun
krążenie lub rozpowszechnianie się czegoś wśród różnych osób lub w różne miejsca

die Anrede [der Anrede; die Anreden]Substantiv

obieg noun
przepływ cieczy, gazu w danym zamkniętym układzie przewodów i zbiorników

der Blutkreislauf [des Blutkreislauf(e)s; die Blutkreisläufe] (Kurzform: Kreislauf)Substantiv

obiegowy adjective
akceptowany powszechnie, choć niekoniecznie zawsze zgodny z prawdą

die Allmende [der Allmende; die Allmenden]Adjektiv

obiegowy adjective
taki, który jest w użyciu ogólnym

gängig [gängiger; am gängigsten]Adjektiv

obiekt (informatyka, informatyczny) istniejąca w pamięci komputera reprezentacja klasy lub struktury
noun

ObjektSubstantiv

obiekt noun
osoba lub przedmiot będące adresatem lub celem wykonywanej czynności

ObjektSubstantiv

obiekt noun
rzecz fizycznie istniejąca

ObjektSubstantiv

obiekt noun
teren będący wydzieloną, logiczną całością, zwłaszcza miejsce publiczne, budowla

ObjektSubstantiv

Obiekt Herbiga-Haro

Herbig-Haro-Objekt

obiektowy (informatyka, informatyczny) taki, który do tworzenia programów wykorzystuje koncepcję obiektów, zawierających dane oraz metody
adjective

objektorientiert [objektorientierter; am objektorientiertesten]Adjektiv

obiektyw (technologia, technika, techniczny) (fotografia) soczewka, układ optyczny lub magnetyczny, przenoszący obraz przedmiotu do dalszej części urządzenia
noun

Objektiv [objektiver; am objektivsten]Substantiv

obiektyw szerokokątny (fotografia) obiektyw fotograficzny o krótkiej ogniskowej, obejmujący większe pole widzenia niż obiektyw standardowy, pozwalający na fotografowanie dużych przedmiotów z małych odległości;
noun

das Weitwinkelobjektiv [des Weitwinkelobjektivs; die Weitwinkelobjektive]Substantiv

obiektyw zmiennoogniskowy noun
obiektyw fotograficzny, w którym można płynnie regulować długość ogniskowej

das Zoomobjektiv [des Zoomobjektivs; die Zoomobjektive]Substantiv

obiektyw zoom phrase

das Zoomobjektiv [des Zoomobjektivs; die Zoomobjektive]Phrase

obiektywizm (filozofia, filozoficzny) doktryna, która uznaje rzeczywistość obiektywną, tj. istniejącą poza podmiotem poznającym (człowiekiem) i niezależnie od niego
noun

der Objektivismus [des Objektivismus; —]Substantiv

obiektywizm noun
głoszenie poglądów lub oceny czegoś zgodnie z faktami, bez wyrażania osobistych przekonań czy doświadczeń

die Objektivität [der Objektivität ; die Objektivitäten]Substantiv

obiektywizować verb

objektivieren [objektivierte; hat objektiviert]Verb

obiektywność noun
cecha tego, co jest obiektywne, bezstronność

die Objektivität [der Objektivität ; die Objektivitäten]Substantiv

obiektywny adjective
odznaczający się obiektywizmem, wolny od uprzedzeń

objektiv [objektiver; am objektivsten]Adjektiv

obierać verb
usuwać wierzchnią, zewnętrzną warstwę: łupinę, łuski, skórę lub skorupę itp.

das schälenVerb

obierać verb
wybierać kogoś na stanowisko, funkcję drogą głosowania

wählen | erkiesenVerb

obieraczka (potocznie, potoczny) przyrząd służący do obierania warzyw ze skóry
noun

die SchälmaschineSubstantiv

obierka noun
pozostałość po obieraniu jarzyny

die Schale [der Schale; die Schalen]Substantiv

obietnica noun
wypowiedź zapewniająca kogoś o zrobieniu czegoś w przyszłości

Versprechen | VersprechungSubstantiv

obieżyświat noun
ktoś wiele podróżujący, włóczący się po świecie

der Weltenbummler [des Weltenbummlers; die Weltenbummler]Substantiv

obijać (potocznie, potoczny) unikać pracy
verb

herumhängen | herumlungernVerb

obijać verb
o dźwięku odbić się od jakiejś przeszkody

widerhallen [hallte wider; hat widergehallt]Verb

obijać verb
pokrywać materiałem

beziehen | verkleidenVerb

obijać verb
powodować obrażenia, uszkadzać, uderzając o coś

anschlagen | anstoßenVerb

obijać verb
ulec uszkodzeniu, uderzając o coś

angeschlagen werden | angestoßen werden | eine Macke bekommenVerb

objąć phrase

umspannen [umspannte; hat umspannt]Phrase

objąć się verb

umarmen [umarmte; hat umarmt]Verb

objaśniać verb
czynić coś zrozumiałym dla kogoś

aufklären | erläuternVerb

objaśnić verb

darlegen [legte dar; hat dargelegt]Verb

objawiać verb
dawać wyraz czemuś; ukazywać, ujawniać coś

offenbaren | bekunden | zeigen | äußernVerb

objawiać verb
ujawniać się dając określone objawy, znaki

sich offenbaren | sich zeigen | sich äußernVerb

Objawienie Pańskie (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) chrześcijańskie święto dla uczczenia objawienia się Boga człowiekowi, obchodzone 6 stycznia;
noun

die Erscheinung des Herrn [der Erscheinung des Herrn; —]Substantiv

objazd (motoryzacja) tymczasowa trasa wyznaczona w celu ominięcia miejsca zablokowanego przez roboty drogowe lub wypadek
noun

die Umleitung [der Umleitung; die Umleitungen]Substantiv

objazd noun
objeżdżanie, odwiedzanie

Rundfahrt | RundreiseSubstantiv

objazd noun
objeżdżanie, omijanie (np. korka)

Umfahren | UmfahrungSubstantiv

2345