Polish | Swedish |
---|---|
trud noun ciężka praca, duży wysiłek | slit [~et]substantiv |
trudnić się (książkowy) zajmować się, pracować przy/w czymś w celach zarobkowych | |
trudno adjective z koniecznością włożenia dużego wysiłku, uciążliwie, opornie | besvärlig [~t ~a]adjektiv |
trudność noun | förlägenhet [~en]substantiv |
trudność noun coś, co jest trudne | svårighet [~en ~er]substantiv |
trudność noun przeszkoda, coś, co utrudnia osiągnięcie celu | svårighet [~en ~er]substantiv |
trudność noun właściwość rzeczy trudnych | svårighet [~en ~er]substantiv |
trudny adjective niełatwy do zrozumienia | svår [~t ~a]adjektiv |
trudny adjective taki, którego wykonanie wymaga wysiłku | svår [~t ~a]adjektiv |
trudzić verb | besvära [~de ~t]verb |
trudzić verb wykonywać z trudem; pracować z dużym wysiłkiem | slita [slet, slitit, sliten slitet slitna, pres. sliter]verb |
trudzić zmuszać do trudu | |
arcytrudny bardzo trudny, niezwykle skomplikowany | |
Gertruda imię żeńskie; | |
niestrudzony adjective | oförtruten [oförtrutet oförtrutna]adjektiv |
poziom trudności noun | svårighetsgrad [~en ~er]substantiv |
samozatrudnienie noun podjęcie działalności gospodarczej przez osobę fizyczną na własny rachunek i odpowiedzialność; | egenföretagare [~n; pl. ~, best. pl. -företagarna]substantiv |
strudel (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) ciasto francuskie zawijane z jabłkami lub nadzieniem z sera bądź maku, pieczone w rondlu z dużą ilością masła; noun | strudel [~n strudlar]substantiv |
utrudniać verb sprawiać trudność, czynić coś trudniejszym | försvåra [~de ~t]verb |
utrudnienie noun to, co utrudnia wykonanie czegoś | hinder [hindret; pl. ~, best. pl. hindren]substantiv |
z trudem | |
zadawać sobie trud verb | vinnlägga [-lade, -lagt, pres. -lägger]verb |
zatrudniać verb dawać komuś pracę | anställa [-ställde -ställt]verb |
zatrudnienie (rzeczownik odczasownikowy) od zatrudnić noun | anställning [~en ~ar]substantiv |
zatrudniony noun człowiek posiadający zatrudnienie | arbetare [~n; pl. ~, best. pl. arbetarna]substantiv tjänsteman [~nen; pl. -män, best. pl. -männen]substantiv |
zatrudniony adjective człowiek posiadający zatrudnienie | anställd [pl. ~a]adjektiv |
zatrudniony adjective mający zatrudnienie | anställd [pl. ~a]adjektiv |
zatrudnić verb | anställa [-ställde -ställt]verb |