hinder [hindret; pl. ~, best. pl. hindren] substantiv | opłotkinoun drewniany płot z chrustu lub żerdzi przeszkoda(sport, sportowy) płot, rów lub inne utrudnienie na trasie biegu noun przeszkodanoun coś, co przeszkadza, utrudnia utrudnienienoun to, co utrudnia wykonanie czegoś |
funktionshinder [-hindret; pl. ~, best. pl. -hindren] substantiv | kalectwonoun niedorozwój lub nieodwracalne uszkodzenie narządu lub części ciała i wynikające z tego ograniczenie sprawności fizycznej upośledzenienoun stan ograniczenia w funkcjonowaniu jakiegoś narządu, organu ciała lub jego czynności |