Polish-Swedish dictionary »
re- meaning in Swedish
| Polish | Swedish |
|---|---|
| rebeliant noun uzbrojony bojownik buntujący się przeciwko istniejącej władzy; | insurgent [~en ~er]substantiv |
| rebetiko (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) (etnografia, etnograficzny) gatunek tradycyjnej wokalnej muzyki greckiej, z buzuki jako instrumentem wiodącym, a będącej miksem muzyki bizantyjskiej, zachodniej i orientalnej, zapoczątkowanej w XIX w. przez ludzi z biedoty miejskiej i marginesu społecznego; | |
| ręce do góry kategoryczny zwrot wzywający do podniesienia rąk w geście poddania | |
| recenzent noun osoba dokonująca recenzji, także zawodowo | recensent [~en ~er]substantiv |
| recenzentka noun | recensent [~en ~er]substantiv |
| recenzja (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) ocena wraz z krótkim omówieniem publikacji książkowej, filmu, albumu muzycznego, koncertu, imprezy artystycznej w prasie lub w innych środkach przekazu noun | kritik [~en]substantiv |
| recenzować verb | recensera [~de ~t]verb |
| recepcja (hotelarstwo) biuro przy wejściu, które obsługuje osoby wchodzące noun | reception [~en ~er]substantiv |
| recepcja (książkowy) (sztuka) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) odbiór, przyjęcie dzieła, utworu, kierunku w sztuce noun | reception [~en ~er]substantiv |
| recepcjonista noun osoba pracująca w recepcji, np. hotelu | receptionist [~en ~er]substantiv |
| recepta (medycyna, medyczny) pisemne zlecenie wydania leku noun | recept [~et; pl. ~]substantiv |
| receptor (biologia, biologiczny) wyspecjalizowana komórka lub narząd zmysłowy odbierający informacje z otoczenia; noun | receptor [~n ~er ]substantiv |
| receptura (technologia, technika, techniczny) wykaz składników, wzór, formuła lub przepis, normujący zestaw składników określonego produktu; noun | formel [~n formler]substantiv |
| recesja (ekonomia, ekonomiczny) okres zahamowania i spadku rozwoju gospodarczego noun | recession [~en ~er]substantiv |
| recesyjny (przymiotnik) od recesja (gospodarcza) adjective | recessiv [~t ~a]adjektiv |
| rechotać (potocznie, potoczny) śmiać się chrapliwie lub bezmyślnie verb | flabba [~de ~t]verb garva [~de ~t]verb skrocka [~de ~t]verb |
| rechotać verb o żabie: wydawać charakterystyczny głos | kväka [kväkte kväkt]verb |
| recycling (technologia, technika, techniczny) odzyskiwanie surowców wtórnych i wykorzystywanie ich do produkcji; noun | återanvändning [~en ~ar]substantiv |
| recydywa (medycyna, medyczny) nawrót objawów chorobowych noun | recidiv [~et; pl. ~]substantiv |
| recykling noun wykorzystanie odpadów technologicznych i surowców wtórnych w przemyśle; | återanvändning [~en ~ar]substantiv |
| recyklingowalny (ekologia, ekologiczny) taki, który można poddać recyklingowi; możliwy do wtórnego wykorzystania adjective | återvinningsbar [~t ~a]adjektiv |
| recytatyw noun deklamacyjna część opery, oratorium, itp., przypominająca mowę | recitativ [~et; pl. ~]substantiv |
| recytować verb wygłaszać z pamięci utwór literacki | recitera [~de ~t]verb |
| ręcznie o wykonywaniu jakiejś pracy, czynności przez człowieka: bez użycia maszyn, automatów; czasem bez użycia narzędzi; za pomocą własnych sił | |
| ręcznik noun gruby kawałek tkaniny przeznaczony do wycierania ciała | handduk [~en ~ar]substantiv |
| ręczny adjective o narzędziach, przyrządach: uruchamiany za pomocą rąk, nieautomatyczny | manuell [~t ~a]adjektiv |
| ręczny wykonany ręką, rękami; powstały z pracy rąk (bez użycia maszyn) | |
| ręczyć verb | borga [~de ~t]verb |
| reda (marynarka) (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) wydzielony akwen przedportowy dla oczekujących na wpłynięcie statków; noun | redd [~en ~er]substantiv |
| redagować noun | klippa [~n, klippor]substantiv |
| redagować verb kierować redakcją czasopisma, dzieła zbiorowego, decydując ostatecznie o jego treści i formie | bearbeta [~de ~t]verb |
| redagować verb opracowywać dany tekst pod względem treści i stylu, na ogół w celu zamieszczenia w druku | redigera [~de ~t]verb |
| redakcja noun czynność poprawiania, korygowania tekstu pod względem merytorycznym i stylistycznym | redaktion [~en ~er]substantiv |
| redakcja noun instytucja lub jej dział, który zajmuje się opracowywaniem publikacji, np. czasopism lub książek | redaktion [~en ~er]substantiv |
| redakcja noun miejsce w którym pracują dziennikarze, redaktorzy | redaktion [~en ~er]substantiv |
| redakcja noun praca osoby kierującej zespołem, który opracowuje i wydaje czasopismo, dzieło zbiorowe | uppsats [~en ~er]substantiv |
| redakcyjny adjective związany z redakcją i/lub redaktorami | redaktionell [~t ~a]adjektiv |
| redaktor noun pracownik redakcji, który zajmuje się redagowaniem tekstów, opracowywaniem audycji radiowych lub programów telewizyjnych | redaktör [~en ~er]substantiv |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »