Polish | Swedish |
---|---|
pęk noun | nyckelknippa [~n -knippor]substantiv |
pęk noun zbiór jednorodnych przedmiotów związanych razem lub występujących razem w naturze | bunt [~en ~ar]substantiv |
pękaty adjective | stinn [stint ~a]adjektiv |
pękać przestawać być całym na skutek powstania rysy, szczeliny lub otworu | brista [~n, bristor] rämna [~de, ~t] spricka [~n, sprickor] |
pękać ze śmiechu śmiać się bardzo gwałtownie | |
pęknięcie verb | bräcka [bräckte, bräckt]verb |
pęknięcie przerwanie ciągłości jakiejś powierzchni |