Polish-Swedish dictionary »

ot meaning in Swedish

PolishSwedish
ot adverb
…podkreślająca lub wskazująca na nieistotność, błahość, zwyczajność następującego po niej składnika zdania

baraadverb

otaczać rozciągać się wokół, znajdować się dookoła (statyczny stan)

omgiva

otaczać verb
rozciągać się wokół, znajdować się dookoła (statyczny stan)

kanta [~de ~t]verb

omge [-gav, -gett el. -givit, -given -givet -givna, pres. -ger]verb

otaklować verb

rigga [~de ~t]verb

otarcie noun

skavsår [~et; pl. ~]substantiv

otchłań realna pusta, ogromna, głęboka lub wręcz bezdenna przestrzeń

klyfta [~n, klyftor]

otchłań noun
realna pusta, ogromna, głęboka lub wręcz bezdenna przestrzeń

avgrund [~en ~er]substantiv

gap [~et; pl. ~]substantiv

oto adverb
w połączeniu z czasownikiem „być” wskazuje coś lub kogoś w bezpośrednim otoczeniu

däradverb

oto adverb
wzmocnienie zaimka

allraadverb

otocjon (zoologia, zoologiczny) ssak afrykański przypominający psa i lisa, z charakterystycznymi długimi uszami;

afrikansk öronhund

otoczak (geologia, geologiczny) kamień wygładzony i zaokrąglony podczas transportu przez wodę;
noun

småsten [~en ~ar]substantiv

otoczenie noun
ludzie, z którymi ma się najczęstsze kontakty, którzy są najbardziej znaczący

omgivning [~en ~ar]substantiv

otoczenie noun
łącznie to, co znajduje się blisko ze wszystkich stron

omgivning [~en ~ar]substantiv

otoczyć verb

omringa [~de ~t]verb

otologia (medycyna, medyczny) (weterynaria, weterynaryjny) specjalizacja zajmująca się fizjologią uszu i leczeniem ich chorób;
noun

otologi [~n]substantiv

otomana noun
niska kanapa lub sofa z bocznymi wałkami i miękkim oparciem

ottoman [~en ~er]substantiv

otomański (dawniej, dawny) turecki z epoki Imperium Otomańskiego
adjective

osmansk [~t ~a]adjektiv

otrzewna (anatomia, anatomiczny) błona surowicza wyścielająca jamę brzuszną i jamę miednicy;
noun

bukhinna [~n -hinnor]substantiv

otrzymać wiadomość

höra av

otrzymywać dostawać, być odbiorcą

[fick, konjunktiv, finge, fått, pres. får]

otrzymywać verb
dostawać, być odbiorcą

erhålla [erhöll, erhållit, erhållen erhållet erhållna, pres. erhåller]verb

motta [-tog, -tagit, -tagen -taget -tagna, pres. -tar]verb

otrzymywać uzyskiwać, osiągać, wyprodukować coś z czegoś

få ut

otrzymywać verb
uzyskiwać, osiągać, wyprodukować coś z czegoś

erhålla [erhöll, erhållit, erhållen erhållet erhållna, pres. erhåller]verb

utvinna [-vann, -vunnit, -vunnen -vunnet -vunna, pres. -vinner]verb

otrębowy noun
związany z otrębami, dotyczący otrębów; zawierający otręby

kli [~et]substantiv

otręby (rolnictwo, rolniczy) (spożywczy) łuski nasion i zarodki ziarna pozostałe po jego zmieleniu, używane jako cenna pasza treściwa lub dodawane do potraw;
noun

kli [~et]substantiv

Ottawa (geografia, geograficzny) stolica Kanady;

Ottawa

Otto imię męskie

Otto

ottomański (dawniej, dawny) turecki z epoki Imperium Otomańskiego
noun

osman [~en ~er]substantiv

otucha nadzieja wynikająca z przekonania, że będzie lepiej

hopp

tilltro [~n]

otucha noun
nadzieja wynikająca z przekonania, że będzie lepiej

förlitan [best. ~]substantiv

förtröstan [best. ~]substantiv

tillförsikt [~en]substantiv

tillit [~en]substantiv

otwarcie noun
uroczystość założenia, uruchomienia czegoś

öppning [~en ~ar]substantiv

otwartość noun
cecha tego, co jest otwarte, skierowane do wszystkich

öppenhet [~en]substantiv

12