Polski | Szwedzki |
---|---|
ot adverb …podkreślająca lub wskazująca na nieistotność, błahość, zwyczajność następującego po niej składnika zdania | baraadverb |
otaczać rozciągać się wokół, znajdować się dookoła (statyczny stan) | |
otaczać verb rozciągać się wokół, znajdować się dookoła (statyczny stan) | kanta [~de ~t]verb omge [-gav, -gett el. -givit, -given -givet -givna, pres. -ger]verb |
otaklować verb | rigga [~de ~t]verb |
otarcie noun | skavsår [~et; pl. ~]substantiv |
otchłań realna pusta, ogromna, głęboka lub wręcz bezdenna przestrzeń | klyfta [~n, klyftor] |
otchłań noun realna pusta, ogromna, głęboka lub wręcz bezdenna przestrzeń | avgrund [~en ~er]substantiv gap [~et; pl. ~]substantiv |
oto adverb w połączeniu z czasownikiem „być” wskazuje coś lub kogoś w bezpośrednim otoczeniu | däradverb |
oto adverb wzmocnienie zaimka | allraadverb |
otocjon (zoologia, zoologiczny) ssak afrykański przypominający psa i lisa, z charakterystycznymi długimi uszami; | |
otoczak (geologia, geologiczny) kamień wygładzony i zaokrąglony podczas transportu przez wodę; noun | småsten [~en ~ar]substantiv |
otoczenie noun ludzie, z którymi ma się najczęstsze kontakty, którzy są najbardziej znaczący | omgivning [~en ~ar]substantiv |
otoczenie noun łącznie to, co znajduje się blisko ze wszystkich stron | omgivning [~en ~ar]substantiv |
otoczyć verb | omringa [~de ~t]verb |
otologia (medycyna, medyczny) (weterynaria, weterynaryjny) specjalizacja zajmująca się fizjologią uszu i leczeniem ich chorób; noun | otologi [~n]substantiv |
otomana noun niska kanapa lub sofa z bocznymi wałkami i miękkim oparciem | ottoman [~en ~er]substantiv |
otomański (dawniej, dawny) turecki z epoki Imperium Otomańskiego adjective | osmansk [~t ~a]adjektiv |
otrzewna (anatomia, anatomiczny) błona surowicza wyścielająca jamę brzuszną i jamę miednicy; noun | bukhinna [~n -hinnor]substantiv |
otrzymać wiadomość | |
otrzymywać dostawać, być odbiorcą | få [fick, konjunktiv, finge, fått, pres. får] |
otrzymywać verb dostawać, być odbiorcą | erhålla [erhöll, erhållit, erhållen erhållet erhållna, pres. erhåller]verb motta [-tog, -tagit, -tagen -taget -tagna, pres. -tar]verb |
otrzymywać uzyskiwać, osiągać, wyprodukować coś z czegoś | |
otrzymywać verb uzyskiwać, osiągać, wyprodukować coś z czegoś | erhålla [erhöll, erhållit, erhållen erhållet erhållna, pres. erhåller]verb utvinna [-vann, -vunnit, -vunnen -vunnet -vunna, pres. -vinner]verb |
otrębowy noun związany z otrębami, dotyczący otrębów; zawierający otręby | kli [~et]substantiv |
otręby (rolnictwo, rolniczy) (spożywczy) łuski nasion i zarodki ziarna pozostałe po jego zmieleniu, używane jako cenna pasza treściwa lub dodawane do potraw; noun | kli [~et]substantiv |
Ottawa (geografia, geograficzny) stolica Kanady; | |
Otto imię męskie | |
ottomański (dawniej, dawny) turecki z epoki Imperium Otomańskiego noun | osman [~en ~er]substantiv |
otucha nadzieja wynikająca z przekonania, że będzie lepiej | tilltro [~n] |
otucha noun nadzieja wynikająca z przekonania, że będzie lepiej | förlitan [best. ~]substantiv förtröstan [best. ~]substantiv tillförsikt [~en]substantiv tillit [~en]substantiv |
otwarcie noun uroczystość założenia, uruchomienia czegoś | öppning [~en ~ar]substantiv |
otwartość noun cecha tego, co jest otwarte, skierowane do wszystkich | öppenhet [~en]substantiv |