Polish-Swedish dictionary »

los meaning in Swedish

PolishSwedish
czułość (fotografia) wielkość określająca stopień reagowania filmu fotograficznego na światło
noun

hastighet [~en ~er]substantiv

czułość noun
cecha kogoś, kto jest czuły

känslighet [~en ~er]substantiv

czułość noun
uczuciowość, wrażliwość

ömhet [~en ~er]substantiv

daktyloskopia metoda ustalania tożsamości na podstawie odcisku palca i porównania linii papilarnych

daktyloskopi

długowłosy (książkowy) mający długie włosy
adjective

långhårig [~t ~a]adjektiv

dojrzałość (rzeczownik odprzymiotnikowy) od: dojrzały
noun

mogenhet [~en]substantiv

doniosłość (rzeczownik odprzymiotnikowy) od: doniosły
noun

betydelse [~n ~r]substantiv

dorosłość cecha tego, co dorosłe

vuxendom

doskonałość noun
szczyt, zupełność, brak jakiejkolwiek wady, niedostatku lub możliwości ulepszenia;

fullkomlighet [~en]substantiv

dwuzgłoskowy (językoznawstwo, językoznawczy) składający się z dwóch zgłosek
adjective

tvåstavig [~t ~a]adjektiv

dyglosja noun

diglossi [~n]substantiv

dzielić włos na czworo przesadnie coś analizować, być zbyt drobiazgowym w analizowaniu czegoś

syssla med hårklyveri

filosemityzm (kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) postawa polegająca na pozytywnym stosunku do Żydów i kultury żydowskiej;

filosemitism

głos (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) partia jednego z wokalistów w utworze zespołowym
noun

röst [~en ~er]substantiv

głos noun
decyzja wyrażona podczas wyborów, głosowania

omröstning [~en ~ar]substantiv

röst [~en ~er]substantiv

głos dźwięk wydawany przez istoty żyjące

stämma [~n, stämmor]

głos noun
dźwięk wydawany przez istoty żyjące

röst [~en ~er]substantiv

głos noun
prawo / pozwolenie przemawiania

röst [~en ~er]substantiv

głos zdanie, osąd, opinia

stämma [~n, stämmor]

głos noun
zdanie, osąd, opinia

röst [~en ~er]substantiv

głos noun
zdolność wydawania dźwięku (1.1)

röst [~en ~er]substantiv

glosa (językoznawstwo, językoznawczy) adnotacja zawierająca objaśnienia gramatyczne, umieszczona w tekście językoznawczym zwykle między zdaniem oryginalnym a jego tłumaczeniem, ułatwiająca zrozumienie struktury języka;
noun

glossa [~n glossor]substantiv

glosa (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) komentarz do dokumentu sądowego;
noun

glossa [~n glossor]substantiv

glosa noun
uwaga, objaśnienie lub tłumaczenie trudniejszego zwrotu bądź wyrazu, dopisane ręcznie przez czytelnika lub kopistę danej książki zwykle między wierszami tekstu lub na marginesie

glossa [~n glossor]substantiv

glosariusz noun
słownik dołączony do tekstu objaśniający przestarzałe lub obecnie rzadko używane wyrazy

ordlista [~n -listor]substantiv

głos(podniośle) wygłaszać (na przykład) przemówienie, kazanie
verb

förkunna [~de ~t]verb

predika [~de ~t]verb

głosverb
ogłaszać, oznajmiać (na przykład) wiadomość, rozgłaszać, upowszechniać (na przykład) idee, hasła

avkunna [~de ~t]verb

förkunna [~de ~t]verb

kungöra [-gjorde, -gjort, -gjord n. -gjort, pres. -gör]verb

meddela [~de ~t]verb

propagera [~de ~t]verb

sprida [spred hellre än spridde, spridit el. spritt, spridd n. spritt, pres. sprider]verb

głosiciel (podniośle) osoba głosząca coś, upowszechniająca jakieś przekonania
noun

advokat [~en ~er]substantiv

głoska (językoznawstwo, językoznawczy) najmniejszy element dźwiękowej formy wypowiedzi, charakteryzujący się stałym zespołem fonetycznych cech artykulacyjnych i akustycznych;
noun

fon [~en ~er]substantiv

głośnia (anatomia, anatomiczny) aparat głosowy położony wewnątrz jamy pośredniej krtani
noun

glottis [best. ~]substantiv

głośnik (technologia, technika, techniczny) urządzenie do wzmacniania dźwięku; do odtwarzania dźwięku zapisanego w postaci elektrycznej;
noun

högtalare [~n; pl. ~, best. pl. -talarna]substantiv

ropare [~n; pl. ~, best. pl. roparna]substantiv

głośnikowy (technologia, technika, techniczny) związany z głośnikiem, dotyczący głośnika, właściwy głośnikowi, składający się z głośników
noun

föredragande [~n; pl. ~, best. pl. ~na]substantiv

123