Polish-Swedish dictionary »

kanon meaning in Swedish

PolishSwedish
kanon (biblijny) zamknięty zbiór ksiąg uznany w Kościele za natchnione;

kanon

kanon (dawniej, dawny) (wojskowość, wojskowy) nazwa armaty

kanon

kanon (kościelny) modlitwa eucharystyczna, część mszy świętej;

kanon

kanon (kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) (bibliotekoznawstwo, bibliotekoznawczy) lista norm, zasad, tekstów o podstawowym znaczeniu

kanon

kanon (kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) ogólnie przyjęta zasada czy wzorzec (postępowania, estetyki, itp.);

kanon

kanon (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) forma muzyczna z powtarzającym się tematem;

kanon

kanon (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) pojedynczy przepis w kodeksie

kanon

kanonada (wojskowość, wojskowy) silny, długotrwały ostrzał z dział, nawała artyleryjska
noun

kanonad [~en ~er]substantiv

kanoniczny (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) związany z kanonami, odnoszący się do kanonów
adjective

kanonisk [~t ~a]adjektiv

kanonier (wojskowość, wojskowy) żołnierz obsługujący działo, szeregowiec artylerii
noun

kanonjär [~en ~er]substantiv

kanonierka (historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) historyczna klasa okrętów artyleryjskich średniej lub małej wielkości
noun

kanonbåt [~en ~ar]substantiv

kanonik (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) zakonnik z zakonu Kanoników Regularnych św. Augustyna;
noun

kanik [~en ~er]substantiv

kanonizacja (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) oficjalne uznanie zmarłego za świętego i zezwolenie na jego publiczny kult w Kościele katolickim lub Cerkwi prawosławnej;
noun

kanonisation [~en ~er]substantiv

kanonisering [~en ~ar]substantiv

kanonizowanie noun

kanonisering [~en ~ar]substantiv

kanonizować (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) oficjalnie ogłaszać kogoś świętym
verb

kanonisera [~de ~t]verb

↑

Your history

    Online dictionaries

    Might be interested