Polish-Swedish dictionary »

kał meaning in Swedish

PolishSwedish
kał (fizjologia, fizjologiczny) wydalone, niestrawione resztki pokarmowe;
noun

avföring [~en ~ar]substantiv

kałakutas (słownictwo kresowe) (pogardliwie, pogardliwy) o osobie narodowości litewskiej
noun

kalkon [~en ~er]substantiv

kałakutas (słownictwo kresowe) (pogardliwie, pogardliwy) policjant lub żandarm litewski z okresu II wojny światowej
noun

kalkon [~en ~er]substantiv

kałamarnica (zoologia, zoologiczny) jadalny głowonóg morski;
noun

bläckfisk [~en ~ar]substantiv

kałamarnica kolosalna

kolossbläckfisk

kałamarz noun
niewielki, szczelnie zamykany pojemnik z różnych materiałów, służący do przechowywania atramentu lub tuszu;

bläckhorn [~et; pl. ~]substantiv

kałasznikow (wojskowość, wojskowy) karabinek automatyczny radzieckiej konstrukcji;

kalajsnikov

kałdun (potocznie, potoczny) duży brzuch
noun

våm [~men ~mar]substantiv

Kałmucja (geografia, geograficzny) (administracja) jedna z republik wchodzących w skład Federacji Rosyjskiej;

Kalmuckien

kałmucki (etnografia, etnograficzny) odnoszący się, związany z Kałmukami
adjective

kalmuckisk [~t ~a]adjektiv

kałuża noun
płytki dołek wypełniony wodą, błotem

pöl [~en ~ar]substantiv

antyklerykał adjective
przeciwnik klerykalizmu, zwolennik antyklerykalizmu

antiklerikal [~t ~a]adjektiv

Bajkał (geografia, geograficzny) jezioro w Azji, najstarsze i najgłębsze na świecie;

Bajkalsjön

bakałarz (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) m.in. w krajach anglosaskich osoba posiadająca tytuł bakałarza (2.1);
noun

kandidat [~en ~er]substantiv

kała (potocznie, potoczny) kobieta, która się jąka
noun

stammare [~n; pl. ~, best. pl. stammarna]substantiv

kała (potocznie, potoczny) ktoś, kto się jąka
noun

stammare [~n; pl. ~, best. pl. stammarna]substantiv

karakałpacki (językoznawstwo, językoznawczy) język karakałpacki;

karakalpakiska

Karakałpak (etnografia, etnograficzny) członek narodu zamieszkującego na południe od Jeziora Aralskiego, zwłaszcza w Karakałpacji;

karakalpakiska

kropla drąży skałę długie i wytrwałe działania przynoszą w końcu oczekiwane wyniki

droppen urholkar stenen

krzykała noun

gaphals [~en ~ar]substantiv

niezamieszkały adjective
nieposiadający mieszkańców

orolig [~t ~a]adjektiv

pacyfikał (dawniej, dawny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) rodzaj relikwiarza lub świętego wizerunku podawany wiernym do uczczenia pocałunkiem w dawnej liturgii łacińskiej;
interjection

paxinterjektion

radykał ekstremista, zwolennik radykalizmu, osoba o poglądach skrajnych

radikal

skała (geologia, geologiczny) zespół minerałów lub wiele ziaren tego samego minerału;

klippa [~n, klippor]

skała (geologia, geologiczny) zespół minerałów lub wiele ziaren tego samego minerału;
noun

bergart [~en ~er]substantiv

skała zbudowana (w widoczny sposób) z litej skały (1.1) forma krajobrazu, zwłaszcza góra, urwisko, znacznej wielkości kamień lub blok

klippa [~n, klippor]

skała noun
zbudowana (w widoczny sposób) z litej skały (1.1) forma krajobrazu, zwłaszcza góra, urwisko, znacznej wielkości kamień lub blok

berg [~et; pl. ~]substantiv

skała podwodna noun

blindskär [~et; pl. ~]substantiv

skałka (historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) krzemień w dawnej broni palnej używany do krzesania ognia
noun

flinta [~n flintor]substantiv

skałka (zdrobniale) skała
noun

bergart [~en ~er]substantiv

skałka

bergsknalle

skałoczep (zoologia, zoologiczny) mięczak żyjący na skałach
noun

skålsnäcka [~n -snäckor]substantiv

Skałosz (rzadki, rzadko używany) imię męskie, odpowiednik greckiego Πέτρος (Petro, Piotr)
preposition

Perpreposition

wykałaczka noun
cienki, zaostrzony patyczek ((dawniej, dawny) także piórko) służący do usuwania spomiędzy zębów resztek jedzenia;

tandpetare [~n; pl. ~, best. pl. -petarna]substantiv

zamieszkała noun

boende [~t ~n]substantiv

zamieszkały noun

boende [~t ~n]substantiv