Polski | Szwedzki |
---|---|
kał (fizjologia, fizjologiczny) wydalone, niestrawione resztki pokarmowe; noun | avföring [~en ~ar]substantiv |
kałakutas (słownictwo kresowe) (pogardliwie, pogardliwy) o osobie narodowości litewskiej noun | kalkon [~en ~er]substantiv |
kałakutas (słownictwo kresowe) (pogardliwie, pogardliwy) policjant lub żandarm litewski z okresu II wojny światowej noun | kalkon [~en ~er]substantiv |
kałamarnica (zoologia, zoologiczny) jadalny głowonóg morski; noun | bläckfisk [~en ~ar]substantiv |
kałamarnica kolosalna | |
kałamarz noun niewielki, szczelnie zamykany pojemnik z różnych materiałów, służący do przechowywania atramentu lub tuszu; | bläckhorn [~et; pl. ~]substantiv |
kałasznikow (wojskowość, wojskowy) karabinek automatyczny radzieckiej konstrukcji; | |
kałdun (potocznie, potoczny) duży brzuch noun | våm [~men ~mar]substantiv |
Kałmucja (geografia, geograficzny) (administracja) jedna z republik wchodzących w skład Federacji Rosyjskiej; | |
kałmucki (etnografia, etnograficzny) odnoszący się, związany z Kałmukami adjective | kalmuckisk [~t ~a]adjektiv |
kałuża noun płytki dołek wypełniony wodą, błotem | pöl [~en ~ar]substantiv |
antyklerykał adjective przeciwnik klerykalizmu, zwolennik antyklerykalizmu | antiklerikal [~t ~a]adjektiv |
Bajkał (geografia, geograficzny) jezioro w Azji, najstarsze i najgłębsze na świecie; | |
bakałarz (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) m.in. w krajach anglosaskich osoba posiadająca tytuł bakałarza (2.1); noun | kandidat [~en ~er]substantiv |
jąkała (potocznie, potoczny) kobieta, która się jąka noun | stammare [~n; pl. ~, best. pl. stammarna]substantiv |
jąkała (potocznie, potoczny) ktoś, kto się jąka noun | stammare [~n; pl. ~, best. pl. stammarna]substantiv |
karakałpacki (językoznawstwo, językoznawczy) język karakałpacki; | |
Karakałpak (etnografia, etnograficzny) członek narodu zamieszkującego na południe od Jeziora Aralskiego, zwłaszcza w Karakałpacji; | |
kropla drąży skałę długie i wytrwałe działania przynoszą w końcu oczekiwane wyniki | |
krzykała noun | gaphals [~en ~ar]substantiv |
niezamieszkały adjective nieposiadający mieszkańców | orolig [~t ~a]adjektiv |
pacyfikał (dawniej, dawny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) rodzaj relikwiarza lub świętego wizerunku podawany wiernym do uczczenia pocałunkiem w dawnej liturgii łacińskiej; interjection | paxinterjektion |
radykał ekstremista, zwolennik radykalizmu, osoba o poglądach skrajnych | |
skała (geologia, geologiczny) zespół minerałów lub wiele ziaren tego samego minerału; | klippa [~n, klippor] |
skała (geologia, geologiczny) zespół minerałów lub wiele ziaren tego samego minerału; noun | bergart [~en ~er]substantiv |
skała zbudowana (w widoczny sposób) z litej skały (1.1) forma krajobrazu, zwłaszcza góra, urwisko, znacznej wielkości kamień lub blok | klippa [~n, klippor] |
skała noun zbudowana (w widoczny sposób) z litej skały (1.1) forma krajobrazu, zwłaszcza góra, urwisko, znacznej wielkości kamień lub blok | berg [~et; pl. ~]substantiv |
skała podwodna noun | blindskär [~et; pl. ~]substantiv |
skałka (historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) krzemień w dawnej broni palnej używany do krzesania ognia noun | flinta [~n flintor]substantiv |
skałka (zdrobniale) skała noun | bergart [~en ~er]substantiv |
skałka | |
skałoczep (zoologia, zoologiczny) mięczak żyjący na skałach noun | skålsnäcka [~n -snäckor]substantiv |
Skałosz (rzadki, rzadko używany) imię męskie, odpowiednik greckiego Πέτρος (Petro, Piotr) preposition | Perpreposition |
wykałaczka noun cienki, zaostrzony patyczek ((dawniej, dawny) także piórko) służący do usuwania spomiędzy zębów resztek jedzenia; | tandpetare [~n; pl. ~, best. pl. -petarna]substantiv |
zamieszkała noun | boende [~t ~n]substantiv |
zamieszkały noun | boende [~t ~n]substantiv |