ind meaning in Swedish
| Polish | Swedish |
|---|---|
| ind (chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu In i liczbie atomowej 49; noun | indium [~et el. indiet el. ~]substantiv |
| indagować (książkowy) przeprowadzać indagację, wypytywać kogoś o coś, dopytywać się, badać, zasypywać pytaniami verb | utfråga [~de ~t]verb |
| indeks (ekonomia, ekonomiczny) (bankowość, bankowy) miernik koniunktury giełdowej obrazujący zmiany cen akcji noun | index [~et; pl. ~]substantiv |
| indeks (informatyka, informatyczny) dane pozwalające szybko przeszukiwać bazę danych według określonej kolumny lub ich zbioru noun | index [~et; pl. ~]substantiv |
| indeks (statystyka, statystyczny) liczba względna charakteryzująca zmiany poziomu zjawiska zachodzące w pewnym czasie noun | index [~et; pl. ~]substantiv |
| indeks noun uporządkowany spis, np. pojęć, terminów, nazwisk, przytoczonych lub omówionych w danej książce; | pekfinger [-fingret -fingrar]substantiv |
| indeks noun urzędowa lista czegoś | pekfinger [-fingret -fingrar]substantiv |
| indeksować verb | indexera [~de ~t]verb |
| indeterminizm (filozofia, filozoficzny) koncepcja dopuszczająca, że ta sama przyczyna może prowadzić do innych skutków; noun | indeterminism [~en]substantiv |
| Indiana (geografia, geograficzny) (administracja) stan w Stanach Zjednoczonych ze stolicą w Indianapolis; | |
| indianiec (lekceważąco, lekceważący) Indianin noun | rödskinn [~et; pl. ~]substantiv |
| Indianin (astronomia, astronomiczny) jeden z gwiazdozbiorów nieba południowego; | |
| Indianin noun czerwonoskóry, rdzenny mieszkaniec obu Ameryk, zaliczany do rasy żółtej; | indian [~en ~er]substantiv |
| indiański adjective związany z Indianami, dotyczący Indian | indiansk [~t ~a]adjektiv |
| Indie (geografia, geograficzny) państwo w Azji; noun | Indiensubstantiv |
| Indie Zachodnie (historia, historyczny, historycznie) (geografia, geograficzny) zbiorcza nazwa wysp leżących między Morzem Karaibskim a Oceanem Atlantyckim; noun | Västindiensubstantiv |
| indoeuropejski (językoznawstwo, językoznawczy) wywodzący się z praindoeuropejskiej wspólnoty językowej lub stanowiący jej kontynuację adjective | indoeuropeisk [~t ~a]adjektiv |
| indoktrynacja noun natarczywe, regularne wpajanie komuś jakichś doktryn, idei; | indoktrinering [~en ~ar]substantiv |
| indoktrynować (książkowy) wpajać w sposób nachalny, manipulatorski i systematyczny jakąś doktrynę, ideologię, religię verb | indoktrinera [~de ~t]verb |
| indolencja (książkowy) bezradność, bezczynność, brak reakcji na sytuację noun | indolens [~en]substantiv |
| Indonezja (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) wyspiarskie państwo w południowo-wschodniej Azji ze stolicą w Dżakarcie; noun | Indonesiensubstantiv |
| Indonezyjczyk noun obywatel Indonezji | indones [~en ~er]substantiv |
| Indonezyjka noun obywatelka Indonezji | indones [~en ~er]substantiv |
| indonezyjski (językoznawstwo, językoznawczy) język urzędowy Indonezji noun | indonesiska [~n indonesiskor]substantiv |
| indonezyjski adjective odnoszący się do państwa Indonezja | indonesisk [~t ~a]adjektiv |
| indor noun samiec indyka | kalkon [~en ~er]substantiv |
| Indus (geografia, geograficzny) (hydrologia, hydrologiczny) rzeka w Azji przepływająca przez Chiny, Indie i Pakistan; | |
| industrializacja noun uprzemysłowienie | industrialisering [~en ~ar]substantiv |
| industrializm noun | industrialism [~en]substantiv |
| industrialny adjective związany z industrializacją, dotyczący industrializacji | industriell [~t ~a]adjektiv |
| indyferencja (książkowy) obojętność noun | likgiltighet [~en ~er]substantiv |
| indyferentny (książkowy) obojętny; taki, który ma bierny stosunek adjective | likgiltig [~t ~a]adjektiv |
| indygo noun kolor ciemnobłękitny | indigo [~n]substantiv |
| indygokarmin (chemia, chemiczny) związek organiczny, sulfonowa pochodna indyga, niebieski barwnik syntetyczny, stosowany w medycynie, przemyśle barwników i jako odczynnik chemiczny; | |
| indyjski adjective związany z Indiami, dotyczący Indii | indisk [~t ~a]adjektiv |
| indyk (ornitologia, ornitologiczny) Meleagris, duży hodowlany ptak grzebiący z rodziny kurowatych; noun | kalkon [~en ~er]substantiv |
| indykator noun | indikator [~n ~er ]substantiv |
| indywidualista noun człowiek niezależny i przekorny, mający poczucie odrębności osobistej, niechętnie podporządkowujący się, działający samodzielnie | enstöring [~en ~ar]substantiv |
| indywidualistyczny adjective związany z indywidualizmem, charakteryzujący się indywidualizmem | individualistisk [~t ~a]adjektiv |
| indywidualizm noun poczucie własnej niezależności i odrębności powiązane z dążeniem do zachowania własnych poglądów | individualism [~en]substantiv |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »