Polish | Swedish |
---|---|
identyfikacyjny związany z identyfikacją, służący do identyfikacji | |
identyfikować verb ustalać kim lub czym coś lub ktoś jest | identifiera [~de ~t]verb |
ideografia (językoznawstwo, językoznawczy) przedstawianie informacji za pomocą ideogramów noun | ideografi [~n]substantiv |
ideogram (językoznawstwo, językoznawczy) znak graficzny, który pojedynczo może oznaczać określony przedmiot, ale też zależnie od kontekstu pewną ideę; nie informuje o wymowie; noun | ideogram [~met; pl. ~, best. pl. ~men]substantiv |
ideolog noun twórca, teoretyk lub zagorzały propagator określonej ideologii | ideolog [~en ~er]substantiv |
ideologia noun system poglądów, idei jednostki lub grupy; wspólnota światopoglądów, której celem jest świadome dążenie do realizacji określonego interesu klasowego, grupowego lub narodowego | ideologi [~n ~er]substantiv |
ideologiczny adjective związany z ideologią, mający cechy ideologii | ideologisk [~t ~a]adjektiv |
ideowy adjective oddany określonej idei | ideell [~t ~a]adjektiv |
ideowy adjective związany z pewną ideą, ideologią | ideologisk [~t ~a]adjektiv |
idiolekt (językoznawstwo, językoznawczy) zbiór indywidualnych cech mowy danego rozmówcy; noun | idiolekt [~en ~er]substantiv |
idiom (językoznawstwo, językoznawczy) wyrażenie językowe, którego znaczenie jest swoiste, odmienne od znaczenia, jakie należałoby mu przypisać, biorąc pod uwagę poszczególne części składowe oraz reguły składni; noun | idiom [~et; pl. ~]substantiv |
idiomat noun | idiom [~et; pl. ~]substantiv |
idiomatyczny (językoznawstwo, językoznawczy) swoisty dla konkretnego języka, będący idiomem adjective | idiomatisk [~t ~a]adjektiv |
idiomatyzm noun | idiom [~et; pl. ~]substantiv |
idiopatyczny (medycyna, medyczny) powstający spontanicznie lub mający niejasne albo nieznane podłoże; | |
idiosynkratyczny związany z idiosynkrazją | |
idiosynkrazja noun cecha, która wyróżnia kogoś lub coś spośród innych ludzi bądź obiektów | idiosynkrasi [~n ~er]substantiv |
idiota (potocznie, potoczny) (pejoratywnie, pejoratywny) człowiek głupi, tępak noun | idiot [~en ~er]substantiv |
idiotycznie w sposób idiotyczny | |
idiotycznie adjective w sposób idiotyczny | fånig [~t ~a]adjektiv idiotisk [~t ~a]adjektiv |
idiotyczny (pospolicie) nieprzemyślany, bezmyślny, głupi adjective | idiotisk [~t ~a]adjektiv |
idiotyzm (grubiański, grubiańsko) coś głupiego, nieroztropnego noun | dumhet [~en ~er]substantiv |
ido (językoznawstwo, językoznawczy) język sztuczny, opracowany na bazie esperanto; noun | idosubstantiv |
idol (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) figura bóstwa noun | idol [~en ~er]substantiv |
idol noun osoba, którą się podziwia | idol [~en ~er]substantiv |
idylla (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) pogodny liryk opiewający uroki życia na wsi noun | idyll [~en ~er]substantiv |
idylla (potocznie, potoczny) sielankowe życie noun | idyll [~en ~er]substantiv |
idylliczny adjective pogodny, beztroski, sielankowy | idyllisk [~t ~a]adjektiv |
Ifigenia imię żeńskie; | |
igła (botanika, botaniczny) (dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) liść roślin iglastych | barr [~et; pl. ~] |
igła (botanika, botaniczny) (dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) liść roślin iglastych noun | nål [~en ~ar]substantiv |
igła (krawiectwo) cienki podłużny przedmiot o ostrym zakończeniu, najczęściej wykonany z metalu; | barr [~et; pl. ~] |
igła (krawiectwo) cienki podłużny przedmiot o ostrym zakończeniu, najczęściej wykonany z metalu; noun | nål [~en ~ar]substantiv |
igła (medycyna, medyczny) podłużny metalowy pręcik pusty w środku wbijany w ciało w czasie wykonywania zastrzyku; noun | nål [~en ~ar]substantiv |
igła (technologia, technika, techniczny) element wytwarzający drgania podczas przesuwania się w rowku płyty gramofonowej noun | nål [~en ~ar]substantiv |
igława (botanika, botaniczny) rodzaj drzew iglastych z rodziny araukariowatych | |
iglica (architektura, architektoniczny) długi, wąski stożek zwieńczający wieżę | |
iglicznia (ichtiologia, ichtiologiczny) europejska ryba morska, u której ikra i młode znajduje się w komorze lęgowej na ciele; noun | tångsnälla [~n -snällor]substantiv |