i w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| identyfikacyjny związany z identyfikacją, służący do identyfikacji | |
| identyfikować verb ustalać kim lub czym coś lub ktoś jest | identifiera [~de ~t]verb |
| ideografia (językoznawstwo, językoznawczy) przedstawianie informacji za pomocą ideogramów noun | ideografi [~n]substantiv |
| ideogram (językoznawstwo, językoznawczy) znak graficzny, który pojedynczo może oznaczać określony przedmiot, ale też zależnie od kontekstu pewną ideę; nie informuje o wymowie; noun | ideogram [~met; pl. ~, best. pl. ~men]substantiv |
| ideolog noun twórca, teoretyk lub zagorzały propagator określonej ideologii | ideolog [~en ~er]substantiv |
| ideologia noun system poglądów, idei jednostki lub grupy; wspólnota światopoglądów, której celem jest świadome dążenie do realizacji określonego interesu klasowego, grupowego lub narodowego | ideologi [~n ~er]substantiv |
| ideologiczny adjective związany z ideologią, mający cechy ideologii | ideologisk [~t ~a]adjektiv |
| ideowy adjective oddany określonej idei | ideell [~t ~a]adjektiv |
| ideowy adjective związany z pewną ideą, ideologią | ideologisk [~t ~a]adjektiv |
| idiolekt (językoznawstwo, językoznawczy) zbiór indywidualnych cech mowy danego rozmówcy; noun | idiolekt [~en ~er]substantiv |
| idiom (językoznawstwo, językoznawczy) wyrażenie językowe, którego znaczenie jest swoiste, odmienne od znaczenia, jakie należałoby mu przypisać, biorąc pod uwagę poszczególne części składowe oraz reguły składni; noun | idiom [~et; pl. ~]substantiv |
| idiomat noun | idiom [~et; pl. ~]substantiv |
| idiomatyczny (językoznawstwo, językoznawczy) swoisty dla konkretnego języka, będący idiomem adjective | idiomatisk [~t ~a]adjektiv |
| idiomatyzm noun | idiom [~et; pl. ~]substantiv |
| idiopatyczny (medycyna, medyczny) powstający spontanicznie lub mający niejasne albo nieznane podłoże; | |
| idiosynkratyczny związany z idiosynkrazją | |
| idiosynkrazja noun cecha, która wyróżnia kogoś lub coś spośród innych ludzi bądź obiektów | idiosynkrasi [~n ~er]substantiv |
| idiota (potocznie, potoczny) (pejoratywnie, pejoratywny) człowiek głupi, tępak noun | idiot [~en ~er]substantiv |
| idiotycznie w sposób idiotyczny | |
| idiotycznie adjective w sposób idiotyczny | fånig [~t ~a]adjektiv idiotisk [~t ~a]adjektiv |
| idiotyczny (pospolicie) nieprzemyślany, bezmyślny, głupi adjective | idiotisk [~t ~a]adjektiv |
| idiotyzm (grubiański, grubiańsko) coś głupiego, nieroztropnego noun | dumhet [~en ~er]substantiv |
| ido (językoznawstwo, językoznawczy) język sztuczny, opracowany na bazie esperanto; noun | idosubstantiv |
| idol (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) figura bóstwa noun | idol [~en ~er]substantiv |
| idol noun osoba, którą się podziwia | idol [~en ~er]substantiv |
| idylla (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) pogodny liryk opiewający uroki życia na wsi noun | idyll [~en ~er]substantiv |
| idylla (potocznie, potoczny) sielankowe życie noun | idyll [~en ~er]substantiv |
| idylliczny adjective pogodny, beztroski, sielankowy | idyllisk [~t ~a]adjektiv |
| Ifigenia imię żeńskie; | |
| igła (botanika, botaniczny) (dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) liść roślin iglastych | barr [~et; pl. ~] |
| igła (botanika, botaniczny) (dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) liść roślin iglastych noun | nål [~en ~ar]substantiv |
| igła (krawiectwo) cienki podłużny przedmiot o ostrym zakończeniu, najczęściej wykonany z metalu; | barr [~et; pl. ~] |
| igła (krawiectwo) cienki podłużny przedmiot o ostrym zakończeniu, najczęściej wykonany z metalu; noun | nål [~en ~ar]substantiv |
| igła (medycyna, medyczny) podłużny metalowy pręcik pusty w środku wbijany w ciało w czasie wykonywania zastrzyku; noun | nål [~en ~ar]substantiv |
| igła (technologia, technika, techniczny) element wytwarzający drgania podczas przesuwania się w rowku płyty gramofonowej noun | nål [~en ~ar]substantiv |
| igława (botanika, botaniczny) rodzaj drzew iglastych z rodziny araukariowatych | |
| iglica (architektura, architektoniczny) długi, wąski stożek zwieńczający wieżę | |
| iglicznia (ichtiologia, ichtiologiczny) europejska ryba morska, u której ikra i młode znajduje się w komorze lęgowej na ciele; noun | tångsnälla [~n -snällor]substantiv |
