Polish | Swedish |
---|---|
garłacz (architektura, architektoniczny) dekoracyjne zakończenie rynny dachowej, rozpowszechnione w budownictwie gotyku i renesansu; noun | utkastare [~n; pl. ~, best. pl. -kastarna]substantiv |
garłacz (historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) krótka ręczna broń palna z trąbkowatym wylotem lufy, strzelająca siekańcami, używana w Europie w XVII–XVIII wieku; noun | karbinhake [~n -hakar]substantiv |