Polish-Swedish dictionary »
łup meaning in Swedish
| Polish | Swedish |
|---|---|
| głuptak (ornitologia, ornitologiczny) Morus bassanus, głuptak zwyczajny, duży ptak morski z rzędu pełnopłetwych; noun | havssula [~n -sulor]substantiv |
| kościół słupowy (architektura, architektoniczny) rodzaj skandynawskiego tradycyjnego kościoła drewnianego stawianego w średniowieczu opartego konstrukcyjnie na słupach; noun | stavkyrka [~n -kyrkor]substantiv |
| kręgosłup (anatomia, anatomiczny) część szkieletu, stanowiąca jego główną oś i podporę; noun | ryggrad [~en ~er]substantiv |
| niełupka (botanika, botaniczny) suchy, niepękający, jednonasienny owoc, posiadający skórzastą lub zdrewniałą owocnię otaczającą luźno nasienie; | |
| odłupywać noun | flaga [~n, flagor]substantiv |
| odłupywać się noun | flaga [~n, flagor]substantiv |
| ostrosłup (geometria) bryła o wielokącie w podstawie i trójkątnych ścianach zbiegających się w jednym punkcie; noun | pyramid [~en ~er]substantiv |
| osłupiały bardzo zaskoczony, zdumiony, zdziwiony | |
| osłupiały adjective bardzo zaskoczony, zdumiony, zdziwiony | häpen [häpet häpna]adjektiv snopen [snopet snopna]adjektiv |
| przygłupi adjective trochę głupi | dum [~t ~ma]adjektiv |
| stanąć słupka o małych zwierzętach: wznieść się na tylne łapy | |
| słup noun unoszący się pionowo kłąb dymu lub gazu | kolonn [~en ~er]substantiv |
| słup noun wysoki, pionowy element konstrukcyjny; | kolonn [~en ~er]substantiv |
| słup ogłoszeniowy noun budowla w kształcie szerokiej, krótkiej kolumny służąca do prezentowania ogłoszeń, afiszy lub reklam w publicznych miejscach; | annonspelare [~n; pl. ~, best. pl. -pelarna]substantiv |
| słupek (botanika, botaniczny) żeński organ płciowy u roślin okrytonasiennych; noun | pistill [~en ~er]substantiv |
| słupek (fizyka, fizyczny) ciecz w pionowej rurce, np. termometru noun | kolonn [~en ~er]substantiv |
| słupek (matematyka, matematyczny) pionowy rząd liczb, zwłaszcza do zsumowania noun | kolonn [~en ~er]substantiv |
| słupek (sport, sportowy) boczny element bramki noun | målstolpe [~n -stolpar]substantiv |
| słupek (zdrobniale) od: słup noun | pollare [~n; pl. ~, best. pl. pollarna]substantiv |
| słupek (zoologia, zoologiczny) stanięcie przez niektóre ssaki na tylnych łapach z wyprostowanym tułowiem | |
| słupek noun | stapel [~n staplar]substantiv |
| słupek verb prostokątny element wykresu | avlysa [-lyste -lyst]verb |
| Słupsk (geografia, geograficzny) miasto w północnej Polsce; | |
| wpaść w osłupienie verb | baxna [~de ~t]verb |
| wygłup adjective | knas [~et]adjektiv |
| wygłupiać się noun | apa [~n, apor]substantiv |
| złupić verb | pungslå [-slog, -slagit, -slagen -slaget -slagna, pres. -slår]verb |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »