Polish | Latin |
---|---|
wstyd (psychologia, psychologiczny) niemiłe uczucie spowodowane świadomością zrobienia czegoś nieodpowiedniego, złego; noun | opprobrium [opprobri(i)](2nd) N |
wstyd noun uczucie onieśmielenia, zażenowania | pudor [pudoris](3rd) M |
wstydliwy adjective powodujący odczucie wstydu | difficilis [difficile, difficilior -or -us, difficillimus -a -um]adjective |
wstydliwy adjective łatwo odczuwający wstyd | verēcundusadjective |
wstydliwy adjective świadczący o wstydliwości | verēcundusadjective |
wstydzić się verb odczuwać zawstydzenie, być onieśmielonym, speszonym w danej sytuacji | pudeo [pudere, pudui, puditus](2nd) |
bezwstyd noun nieskromność w postępowaniu | impudentia [impudentiae](1st) F |
bezwstydnie adverb w sposób bezwstydny | impudenteradverb |
bezwstydnik noun osoba zachowująca się nieskromnie lub wręcz rozpustnie | impudensnoun |
bezwstydny adjective taki, który nie odczuwa wstydu; bez skrupułów | impudens [(gen.), impudentis]adjective |
bezwstydny adjective taki, który świadczy o braku skromności | impudens [(gen.), impudentis]adjective |
zawstydzać verb sprawiać, że ktoś czuje zawstydzenie, wstyd, zakłopotanie | pavidusverb |
zawstydzenie noun uczucie wstydu | foedĭtasnoun |
zawstydzony adjective odczuwający zawstydzenie, wstyd | pudefactusadjective |