Polish | Latin |
---|---|
więc adverb …służący do tworzenia konstrukcji, w których zdanie za spójnikiem opisuje czynność, która nastąpiła, ponieważ odbyła się czynność opisana w zdaniu przed spójnikiem | ergoadverb |
więc conjunction …służący do tworzenia konstrukcji, w których zdanie za spójnikiem opisuje czynność, która nastąpiła, ponieważ odbyła się czynność opisana w zdaniu przed spójnikiem | igiturconjunction |
bezdźwięczny (językoznawstwo, językoznawczy) o spółgłoskach: taka, przy wymawianiu której nie drżą więzadła głosowe adjective | surdus [surda, surdum]adjective |
bezdźwięczny adjective nie dający się usłyszeć | insonansadjective |
bezdźwięczny adjective nie wydający dźwięku (głosu) | insonansadjective |
cel uświęca środki można stosować wszystkie metody, żeby tylko osiągnąć cel | |
dźwięczeć verb wydawać dźwięk | canōverb |
dźwięczny adjective o mocnym, harmonijnym, czystym brzmieniu | sonorus [sonora, sonorum]adjective |
mniej więcej adjective szacunkowe podanie miary, wielkości | plus minusadjective |
Oświęcim (geografia, geograficzny) miasto w Polsce w województwie małopolskim; noun | Osvecimianoun |
poświęcać (książkowy) oddawać coś w ofierze; wyrzekać się czegoś dla czyjegoś dobra verb | immolo [immolare, immolavi, immolatus]verb |
poświęcać verb oddawać czemuś uwagę, kierować uwagę na coś, wyrażać zainteresowanie | dedereverb |
poświęcać verb zajmować się czymś, zwłaszcza zawodowo, oddawać swój czas jakiemuś celowi | addīcōverb |
poświęcenie (książkowy) oddawanie czegoś w ofierze; wyrzeczenie się czegoś dla czyjegoś dobra noun | condono [condonare, condonavi, condonatus]noun |
poświęcenie (książkowy) pełen bohaterstwa czyn; ofiara noun | condono [condonare, condonavi, condonatus]noun |
poświęcenie (szachy, pojęcie szachowe) celowe posunięcie, którego konsekwencją jest utrata bierki w celu uzyskania innych korzyści, np. inicjatywy, forsownego wariantu wiodącego do mata itd. noun | condono [condonare, condonavi, condonatus]noun |
poświęcenie noun skierowanie na coś uwagi, wyrażenie zainteresowania czymś | dēvōtiōnoun |
woda święcona (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) woda pobłogosławiona przez biskupa, księdza lub diakona, przeznaczona do udzielania chrztu lub błogosławieństwa osób, miejsc lub rzeczy; noun | aqua lustralisnoun |
wyświęcić (dawniej, dawny) pasować na rycerza verb | dissignareverb |
święcenie noun nadawanie świętego charakteru | circus [circi]noun |
święcić verb czynić świętym, nakładać charakter sakralny | consecrōverb |
święcić verb traktować jako święto, obchodzić uroczyście | celebrōverb |
święcony adjective o charakterze sakralnym; taki, który został poświęcony | beatus [beati]adjective |