Polish-Latin dictionary »

od meaning in Latin

PolishLatin
codzienny adjective
powtarzający się z pewną regularnością każdego dnia

cottidianus [cottidiana, cottidianum]adjective

codzienny adjective
zwyczajny, normalny, taki, jak każdego dnia

cotidianus [cotidiana, cotidianum]adjective

cotygodniowy adjective
powtarzający się co tydzień

hebdomadalisadjective

czarna jagoda (botanika, botaniczny) Vaccinium myrtillus L., leśna krzewinka o czarnych owocach z niebieskawym nalotem;
noun

vaccīniumnoun

czarna jagoda noun
owoc czarnej jagody (1.1)

vaccīniumnoun

czarodziej noun
w bajkach: człowiek posiadający moc czarowania, czynienia czarów

magus [magi](2nd) M
noun

czarodziejka (fantasy) kobieta potrafiąca czarować, rzucać czary
noun

lamia [lamiae](1st) F
noun

czarodziejka (przenośnie, przenośnia) kobieta piękna, oczarowująca, uwodzicielska
noun

lamia [lamiae](1st) F
noun

czarodziejski adjective
związany z czarowaniem lub czarodziejem

magicus [magica, magicum]adjective

czasownik nieprzechodni (gramatyka) czasownik, który nie ma formy strony biernej
noun

verbum intransitivumnoun
N

czcigodny adjective
taki, który zasługuje na wielki szacunek

honestus [honesta -um, honestior -or -us, honestissimus -a -um]adjective

Delta Rodanu (geografia, geograficzny) (administracja) francuski departament położony w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże;
noun

Ostia Rhodaninoun

dioda (elektronika, elektroniczny) element elektroniczny wykazujący różny opór w zależności od kierunku przepływu prądu;
noun

diodusnoun

diplodok (paleontologia, paleontologiczny) gatunek dinozaura roślinożernego z okresu późnej jury;
noun

diplodocusnoun

długobrody adjective
mający długą brodę

bene barbatusadjective

do przodu interjection
fraza, która ma ośmielić odbiorcę wypowiedzi do działania

licetinterjection

dobrodziejstwo (książkowy) dobro komuś okazane
noun

bona [bonae](1st) F
noun

dobrodziejstwo (książkowy) pozytywne skutki jakiegoś działania, rozwoju określonej dziedziny życia
noun

beneficionoun

dochód (księgowość) suma wpływów (przychodów) pomniejszona o koszty ich uzyskania;
noun

reditus [reditus](4th) M
noun

dochodzenie (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ogół czynności prowadzone przez prokuratora, policję lub sędziego śledczego zmierzające do wyjaśnienia okoliczności związanych z przestępstwem
noun

indagatio [indagationis](3rd) F
noun

dodatek noun
coś dodanego, dodatkowego

appendix [appendicis](3rd) F
noun

dodatkowy adjective
dodany do istniejącej wcześniej reszty

additicius [additicia, additicium]adjective

dodatkowy adjective
niekonieczny; taki, którego brak nie zmieniłby ostatecznych wniosków

additicius [additicia, additicium]adjective

dodatni (matematyka, matematyczny) (ekonomia, ekonomiczny) większy od zera
adjective

gradus absolutusadjective

dodawać (matematyka, matematyczny) wykonywać dodawanie, sumować
verb

addo [addere, addidi, additus](3rd) TRANS
verb

dodawać verb
dawać coś uzupełniającego, podwyższającego poprzednią ilość

addereverb

dodawać verb
dopowiadać coś, uzupełniać wypowiedź dodatkowymi zwrotami; nadmienić

addo [addere, addidi, additus](3rd) TRANS
verb

dodawanie (matematyka, matematyczny) działanie arytmetyczne oznaczane symbolem + (plus);
noun

additio [additionis](3rd) F
noun

dodawanie (matematyka, matematyczny) jedno z dwóch działań w pierścieniu – uogólnienie dodawania (1.1)
noun

additio [additionis](3rd) F
noun

dodawanie (rzeczownik odczasownikowy) od dodawać
noun

additio [additionis](3rd) F
noun

Dodekanez (geografia, geograficzny) grecki archipelag w południowej części Morza Egejskiego, u wybrzeży Turcji;
noun

Dodecanesusnoun

dodo (ornitologia, ornitologiczny) wymarły ptak nielot z wyspy Mauritius z gatunku Raphus cucullatus;
noun

raphus cucullatusnoun

dogodnie adverb
przynosząc korzyść

apte [aptius, aptissime]adverb

dogodność noun
korzystna okoliczność

emolumentum [emolumenti](2nd) N
noun

dogodny adjective
odpowiedni, właściwy, nadający się do czegoś, odpowiadający określonym potrzebom/wymaganiom

commodus [commoda -um, commodior -or -us, commodissimus -a -um]adjective

dowód noun
przedmiot, okoliczność wykazujące coś (dowodzące czegoś)

pignus [pignoris](3rd) N
noun

dowódca (wojskowość, wojskowy) osoba kierująca grupą wojskowych;
noun

dux | ductornoun

dowodzić verb
kierować i wydawać rozkazy swojej grupie

impero [imperare, imperavi, imperatus](1st)
verb

dowodzić verb
przeprowadzać dowód

arguōverb

dowództwo noun
miejsce urzędowania dowódcy

praetorium [praetori(i)](2nd) N
noun

91011

Your history