Polish | Latin |
---|---|
milczenie (rzeczownik odczasownikowy) od milczeć noun | silentium [silenti(i)](2nd) N |
milczenie noun nieodzywanie się, niemówienie | silentium [silenti(i)](2nd) N |
mowa jest srebrem, a milczenie złotem chociaż mowa jest dobra, to czasem lepiej milczeć |