znak meaning in German

Polish	German
znak noun dźwięk, spojrzenie, gest itp. służący do przekazania informacji	das Zeichen [des Zeichens; die Zeichen]Substantiv
znak noun kształt, któremu przypisuje się określone znaczenie	Zeichen \| MarkeSubstantiv
znak chromatyczny phrase	das Akzidens [des Akzidens; die Akzidenzien/Akzidentia]Phrase
znak drogowy (motoryzacja) symbol graficzny, świetlny lub napis zawierający informacje, ostrzeżenia, nakazy i zakazy skierowane do użytkowników dróg; noun	das Verkehrszeichen [des Verkehrszeichens; die Verkehrszeichen]Substantiv
znak końca dowodu (termin typograficzny) (matematyka, matematyczny) symbol stosowany przez matematyków do oznaczania końca dowodu; noun	der Grabstein [des Grabstein(e)s; die Grabsteine]Substantiv
znak ostrzegawczy phrase	das Warnschild [des Warnschild(e)s; die Warnschilder]Phrase
znak przestankowy noun znak graficzny służący do rozdzielenia części zdania lub samych zdań	das Interpunktionszeichen [des Interpunktionszeichens; die Interpunktionszeichen]Substantiv
znak specjalny phrase	das Sonderzeichen [des Sonderzeichens; die Sonderzeichen]Phrase
znak szesnastkowy	Hexadezimalzeichen
znak wodny noun obraz na papierze widzialny pod światło, uzyskiwany w trakcie jego produkcji;	das Wasserzeichen [des Wasserzeichens; die Wasserzeichen]Substantiv
znak wykrzyknienia noun	das Ausrufezeichen [des Ausrufezeichens; die Ausrufezeichen]Substantiv
znak zapytania (językoznawstwo, językoznawczy) znak graficzny ? umieszczany na końcu zdania pytającego; noun	das Fragezeichen [des Fragezeichens; die Fragezeichen]Substantiv
znak zodiaku (astronomia, astronomiczny) (astrologia, astrologiczny) każda z dwunastu części zodiaku, nosząca nazwę gwiazdozbioru zodiakalnego, który leżał w jej obrębie ok. 2000 lat temu; noun	das Sternzeichen [des Sternzeichens; die Sternzeichen]Substantiv
znak zodiaku (astronomia, astronomiczny) (astrologia, astrologiczny) symbol oznaczający znak zodiaku (1.1) noun	das Sternzeichen [des Sternzeichens; die Sternzeichen]Substantiv
znakomicie adverb w sposób znakomity; świetnie	bemerkenswert [bemerkenswerter; am bemerkenswertesten]Adverb
znakomitość noun cecha tego, co znakomite	die Protuberanz [der Protuberanz; die Protuberanzen]Substantiv
znakomitość noun osoba ciesząca się uznaniem	die Bekanntheit [der Bekanntheit; die Bekanntheiten]Substantiv
znakomity adjective bardzo dobry, doskonały, świetny	großartig [großartiger; am großartigsten]Adjektiv
znakomity adjective będący w przewadze, większości	die Erwägung [der Erwägung; die Erwägungen]Adjektiv
znakomity adjective powszechnie znany i szanowany ze względu na swoje zasługi, pochodzenie itp.	bedeutsam [bedeutsamer; am bedeutsamsten]Adjektiv
znakomity adjective wyróżniający się, wybitny pod jakimś względem; niezwykły, nieprzeciętny	ausgezeichnetAdjektiv
znakować verb stawiać na czym znaki; opatrywać znakiem	markieren \| kennzeichnenVerb
biały znak (informatyka, informatyczny) spacja, znak tabulacji, znak końca linii, lub dowolny inny znak niemający kształtu na ekranie noun	der LeerraumSubstantiv
dwuznak (językoznawstwo, językoznawczy) znak składający się z dwóch składników, najczęściej dwóch liter; jedna głoska oznaczona za pomocą dwóch liter noun	der Digraph [des Digraphen; die Digraphen]Substantiv
księgoznak phrase	das Exlibris [des Exlibris; die Exlibris]Phrase
odznaka noun znak przynależności do czegoś, np. organizacji, noszony na ubraniu	das Abzeichen [des Abzeichens; die Abzeichen]Substantiv
odznaka noun znak wyróżniający kogoś zasłużonego, nagrodzonego, noszony na ubraniu	Abzeichnung \| OrdenSubstantiv
oznaka noun	der Ansatz [des Ansatzes; die Ansätze]Substantiv
oznaka noun objaw świadczący o czymś; dowód, znak czegoś	das Anzeichen [des Anzeichens; die Anzeichen]Substantiv
oznakowanie noun zbiór znaków dotyczących czegoś	die Gebärdensprache [der Gebärdensprache; die Gebärdensprachen]Substantiv
oznakować verb	signalisieren [signalisierte; hat signalisiert]Verb

↑

znak meaning in German

Your history

Online dictionaries

Might be interested