Polski | Niemiecki |
---|---|
znak noun dźwięk, spojrzenie, gest itp. służący do przekazania informacji | das Zeichen [des Zeichens; die Zeichen]Substantiv |
znak noun kształt, któremu przypisuje się określone znaczenie | Zeichen | MarkeSubstantiv |
znak chromatyczny phrase | das Akzidens [des Akzidens; die Akzidenzien/Akzidentia]Phrase |
znak drogowy (motoryzacja) symbol graficzny, świetlny lub napis zawierający informacje, ostrzeżenia, nakazy i zakazy skierowane do użytkowników dróg; noun | das Verkehrszeichen [des Verkehrszeichens; die Verkehrszeichen]Substantiv |
znak końca dowodu (termin typograficzny) (matematyka, matematyczny) symbol stosowany przez matematyków do oznaczania końca dowodu; noun | der Grabstein [des Grabstein(e)s; die Grabsteine]Substantiv |
znak ostrzegawczy phrase | das Warnschild [des Warnschild(e)s; die Warnschilder]Phrase |
znak przestankowy noun znak graficzny służący do rozdzielenia części zdania lub samych zdań | das Interpunktionszeichen [des Interpunktionszeichens; die Interpunktionszeichen]Substantiv |
znak specjalny phrase | das Sonderzeichen [des Sonderzeichens; die Sonderzeichen]Phrase |
znak szesnastkowy | |
znak wodny noun obraz na papierze widzialny pod światło, uzyskiwany w trakcie jego produkcji; | das Wasserzeichen [des Wasserzeichens; die Wasserzeichen]Substantiv |
znak wykrzyknienia noun | das Ausrufezeichen [des Ausrufezeichens; die Ausrufezeichen]Substantiv |
znak zapytania (językoznawstwo, językoznawczy) znak graficzny ? umieszczany na końcu zdania pytającego; noun | das Fragezeichen [des Fragezeichens; die Fragezeichen]Substantiv |
znak zodiaku (astronomia, astronomiczny) (astrologia, astrologiczny) każda z dwunastu części zodiaku, nosząca nazwę gwiazdozbioru zodiakalnego, który leżał w jej obrębie ok. 2000 lat temu; noun | das Sternzeichen [des Sternzeichens; die Sternzeichen]Substantiv |
znak zodiaku (astronomia, astronomiczny) (astrologia, astrologiczny) symbol oznaczający znak zodiaku (1.1) noun | das Sternzeichen [des Sternzeichens; die Sternzeichen]Substantiv |
znakomicie adverb w sposób znakomity; świetnie | bemerkenswert [bemerkenswerter; am bemerkenswertesten]Adverb |
znakomitość noun cecha tego, co znakomite | die Protuberanz [der Protuberanz; die Protuberanzen]Substantiv |
znakomitość noun osoba ciesząca się uznaniem | die Bekanntheit [der Bekanntheit; die Bekanntheiten]Substantiv |
znakomity adjective bardzo dobry, doskonały, świetny | großartig [großartiger; am großartigsten]Adjektiv |
znakomity adjective będący w przewadze, większości | die Erwägung [der Erwägung; die Erwägungen]Adjektiv |
znakomity adjective powszechnie znany i szanowany ze względu na swoje zasługi, pochodzenie itp. | bedeutsam [bedeutsamer; am bedeutsamsten]Adjektiv |
znakomity adjective wyróżniający się, wybitny pod jakimś względem; niezwykły, nieprzeciętny | ausgezeichnetAdjektiv |
znakować verb stawiać na czym znaki; opatrywać znakiem | |
biały znak (informatyka, informatyczny) spacja, znak tabulacji, znak końca linii, lub dowolny inny znak niemający kształtu na ekranie noun | der LeerraumSubstantiv |
dwuznak (językoznawstwo, językoznawczy) znak składający się z dwóch składników, najczęściej dwóch liter; jedna głoska oznaczona za pomocą dwóch liter noun | der Digraph [des Digraphen; die Digraphen]Substantiv |
księgoznak phrase | das Exlibris [des Exlibris; die Exlibris]Phrase |
odznaka noun znak przynależności do czegoś, np. organizacji, noszony na ubraniu | das Abzeichen [des Abzeichens; die Abzeichen]Substantiv |
odznaka noun znak wyróżniający kogoś zasłużonego, nagrodzonego, noszony na ubraniu | Abzeichnung | OrdenSubstantiv |
oznaka noun | der Ansatz [des Ansatzes; die Ansätze]Substantiv |
oznaka noun objaw świadczący o czymś; dowód, znak czegoś | das Anzeichen [des Anzeichens; die Anzeichen]Substantiv |
oznakowanie noun zbiór znaków dotyczących czegoś | die Gebärdensprache [der Gebärdensprache; die Gebärdensprachen]Substantiv |
oznakować verb | signalisieren [signalisierte; hat signalisiert]Verb |