Polish-German dictionary »

tur meaning in German

PolishGerman
masturbować verb

onanieren [onanierte; hat onaniert]Verb

masturbować verb
pobudzać narządy płciowe w celu wywołania rozkoszy seksualnej – bez udziału partnera lub z jego wyłącznie biernym udziałem

masturbieren [masturbierte; hat masturbiert]Verb

masturbować się phrase

masturbieren [masturbierte; hat masturbiert]Phrase

matura (edukacja, edukacyjny) egzamin zdawany po ukończeniu szkoły średniej;
noun

Abitur | MaturitätSubstantiv

matura (edukacja, edukacyjny) świadectwo zdania matury (1.1)
noun

Abiturzeugnis | Maturazeugnis | MaturitätszeugnisSubstantiv

maturacja (spożywczy) proces dojrzewania niektórych produktów spożywczych, np. serów, wędlin lub gotowego alkoholu;
noun

die Reifung [der Reifung; —]Substantiv

maturalny adjective
dotyczący matury

Abitur-Adjektiv

maturzysta noun
osoba, która przygotowuje się do matury; uczeń najwyższej klasy szkoły średniej

der Abiturient [des Abiturienten; die Abiturienten]Substantiv

maturzystka noun
osoba płci żeńskiej, która przygotowuje się do matury; uczennica najwyższej klasy szkoły średniej

die Abiturientin [der Abiturientin; die Abiturientinnen]Substantiv

mikstura (medycyna, medyczny) płynny lek sporządzony z kilku składników
noun

die Mixtur [der Mixtur; die Mixturen]Substantiv

miniatura noun
krótki utwór literacki, sceniczny, filmowy, muzyczny itp.

die Miniatur [der Miniatur; die Miniaturen]Substantiv

miniatura noun
malowidło małego formatu, zwykle portret, często na kości słoniowej, masie perłowej lub porcelanie

die Miniatur [der Miniatur; die Miniaturen]Substantiv

miniatura noun
mały model czegoś lub kopia w pomniejszeniu

die Miniatur [der Miniatur; die Miniaturen]Substantiv

miniatura noun
ręcznie malowana ilustracja lub inicjał w średniowiecznym rękopisie

die Miniatur [der Miniatur; die Miniaturen]Substantiv

młodoturek (historia, historyczny, historycznie) członek nacjonalistycznego i modernistycznego ruchu politycznego istniejącego w Turcji na przełomie XIX i XX wieku, dążącego do obalenia monarchii osmańskiej i przebudowy państwa;
noun

JungtürkeSubstantiv

monokultura noun
system wieloletniego uprawiania tego samego gatunku roślin na określonym gruncie;

die Monokultur [der Monokultur; die Monokulturen]Substantiv

muskulatura (anatomia, anatomiczny) ogół mięśni
noun

die Muskulatur [der Muskulatur; die Muskulaturen]Substantiv

nadnaturalny adjective
który wykracza ponad to, co jest naturalne

übernatürlich [übernatürlicher; am übernatürlichsten]Adjektiv

nasturcja (botanika, botaniczny) Tropaeolum, rodzaj roślin z rodziny nasturcjowatych;
noun

KapuzinerkresseSubstantiv

natura (dawniej, dawny) produkty stanowiące środek płatniczy
noun

die Naturalien [—; die Naturalien]Substantiv

natura noun
ogół cech człowieka lub zwierzęcia

NaturSubstantiv

natura noun
przyroda i wszystko, co w niej zachodzi z wyłączeniem produktów działalności człowieka;

NaturSubstantiv

naturalista (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) pisarz, który tworzy w nurcie naturalizmu literackiego
noun

der Naturalist [des Naturalisten; die Naturalisten]Substantiv

naturalistyczny adjective
właściwy naturalizmowi, charakteryzujący się naturalizmem

naturalistisch [naturalistischer; am naturalistischsten]Adjektiv

naturalizacja (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) nadanie cudzoziemcowi obywatelstwa państwa, na terytorium którego się osiedlił;
noun

die Einbürgerung [der Einbürgerung; die Einbürgerungen]Substantiv

naturalizm (filozofia, filozoficzny) kierunek usiłujący tłumaczyć wszystkie zjawiska działaniem praw natury;
noun

der Naturalismus [des Naturalismus; die Naturalismen]Substantiv

naturalizm (książkowy) uwypuklenie czegoś brutalnego
noun

der Naturalismus [des Naturalismus; die Naturalismen]Substantiv

naturalizm (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (sztuka) kierunek powstały we Francji w XIX w., zakładający jak najwierniejsze ukazywanie życia, podkreślający czynniki biologiczne towarzyszące człowiekowi; ;
noun

der Naturalismus [des Naturalismus; die Naturalismen]Substantiv

naturalizm (pedagogika, pedagogiczny) kierunek oparty na założeniu, że pracę wychowawczą należy przystosować do psychologicznej natury dziecka
noun

der Naturalismus [des Naturalismus; die Naturalismen]Substantiv

naturalizm (socjologia, socjologiczny) kierunek zakładający, że społeczeństwo jest integralną częścią przyrody, a jej prawa rządzą procesami społecznymi;
noun

der Naturalismus [des Naturalismus; die Naturalismen]Substantiv

naturalizwoać verb

nationalisieren [nationalisierte; hat nationalisiert]Verb

naturalnie adverb
w sposób naturalny, zgodnie z naturą

natürlich [natürlicher; am natürlichsten]Adverb

naturalność noun
cecha tego, co naturalne

die Natürlichkeit [der Natürlichkeit; —]Substantiv

naturalny adjective
charakterystyczny dla natury

natürlich [natürlicher; am natürlichsten]Adjektiv

niekulturalny adjective
cechujący się brakiem kultury

unkultiviert [unkultivierter; am unkultiviertesten]Adjektiv

nienaturalny adjective
taki, który nie wynika z praw natury

unnatürlich [unnatürlicher; am unnatürlichsten]Adjektiv

nokturn (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instrumentalna forma muzyczna inspirowana nastrojem nocy;
noun

das Nocturne [des Nocturne(s); die Nocturnes]Substantiv

nomenklatura phrase

die Nomenklatur [der Nomenklatur; die Nomenklaturen]Phrase

nuncjatura phrase

die Nuntiatur [der Nuntiatur; die Nuntiaturen]Phrase

nupturient

Nupturient

4567