Polish-German dictionary »

tarcza meaning in German

PolishGerman
Tarcza (astronomia, astronomiczny) jeden z gwiazdozbiorów nieba południowego;
noun

der Schild [des Schild(e)s; die Schilde, die Schilder]Substantiv

tarcza (geologia, geologiczny) rozległy, zazwyczaj lekko wypukły i mający tendencje do podnoszenia się, obszar skał krystalicznych
noun

Schild | Plattform | alter SchildSubstantiv

tarcza (heraldyka, heraldyczny) element herbu w kształcie tarczy (1.1)
noun

der Schild [des Schild(e)s; die Schilde, die Schilder]Substantiv

tarcza (wojskowość, wojskowy) obronna część uzbrojenia
noun

der Schild [des Schild(e)s; die Schilde, die Schilder]Substantiv

tarcza noun
element konstrukcyjny, którego grubość jest mała w porównaniu do długości i szerokości, obciążony prostopadle do mniejszego wymiaru

die Scheibe [der Scheibe; die Scheiben]Substantiv

tarcza antyrakietowa (potocznie, potoczny) amerykański wielonarodowy i wielowarstwowy system obrony antybalistycznej;
noun

die Raketenabwehr [der Raketenabwehr; —]Substantiv

tarcza numerowa noun

die Wählscheibe [der Wählscheibe; die Wählscheiben]Substantiv

tarcza ostrzegawcza (kolejnictwo) urządzenie sygnalizacyjne przeznaczone do informowania maszynisty o sygnale wyświetlanym na zbliżającym się semaforze, aby w razie konieczności mógł zmienić prędkość;
noun

das Vorsignal [des Vorsignals; die Vorsignale]Substantiv

tarcza sterująca (mechanika) (lotnictwo, lotniczy) element sterujący, odpowiedzialny za zmianę kąta natarcia łopat wirnika w śmigłowcach;
noun

TaumelscheibeSubstantiv

dostarczać verb
sprawiać, że coś będzie w jakimś miejscu, zapewniać coś

liefern [lieferte; hat geliefert] (an mit Akkusativ)Verb

ludzka tarcza

menschlicher Schutzschild

niewystarczający adjective
niedostateczny, nieodpowiadający określonym wymaganiom

unzureichend | ungenügend | unzulänglichAdjektiv

samowystarczalny adjective
mogący sam zaspokoić wszystkie swe potrzeby

selbstgenügsamAdjektiv

starczać verb
być w wystarczającej ilości albo liczbie

genügen | reichenVerb

warunek wystarczający (logika, logiczny) warunek, który, gdy zostanie spełniony, zapewnia prawdziwość zdania
noun

hinreichende BedingungSubstantiv

wystarczająco adverb
w sposób wystarczający; dostatecznie, odpowiednio

ausreichend | hinreichendAdverb

wystarczający adjective
dostateczny, odpowiadający określonym wymaganiom

genügend | hinreichend | ausreichend | zulänglichAdjektiv

wystarczać verb

auskommen [kam aus; ist ausgekommen]Verb

↑

Your history

    Online dictionaries

    Might be interested