Polish | German |
---|---|
Tarcza (astronomia, astronomiczny) jeden z gwiazdozbiorów nieba południowego; noun | der Schild [des Schild(e)s; die Schilde, die Schilder]Substantiv |
tarcza (geologia, geologiczny) rozległy, zazwyczaj lekko wypukły i mający tendencje do podnoszenia się, obszar skał krystalicznych noun | Schild | Plattform | alter SchildSubstantiv |
tarcza (heraldyka, heraldyczny) element herbu w kształcie tarczy (1.1) noun | der Schild [des Schild(e)s; die Schilde, die Schilder]Substantiv |
tarcza (wojskowość, wojskowy) obronna część uzbrojenia noun | der Schild [des Schild(e)s; die Schilde, die Schilder]Substantiv |
tarcza noun element konstrukcyjny, którego grubość jest mała w porównaniu do długości i szerokości, obciążony prostopadle do mniejszego wymiaru | die Scheibe [der Scheibe; die Scheiben]Substantiv |
tarcza antyrakietowa (potocznie, potoczny) amerykański wielonarodowy i wielowarstwowy system obrony antybalistycznej; noun | die Raketenabwehr [der Raketenabwehr; —]Substantiv |
tarcza numerowa noun | die Wählscheibe [der Wählscheibe; die Wählscheiben]Substantiv |
tarcza ostrzegawcza (kolejnictwo) urządzenie sygnalizacyjne przeznaczone do informowania maszynisty o sygnale wyświetlanym na zbliżającym się semaforze, aby w razie konieczności mógł zmienić prędkość; noun | das Vorsignal [des Vorsignals; die Vorsignale]Substantiv |
tarcza sterująca (mechanika) (lotnictwo, lotniczy) element sterujący, odpowiedzialny za zmianę kąta natarcia łopat wirnika w śmigłowcach; noun | TaumelscheibeSubstantiv |
dostarczać verb sprawiać, że coś będzie w jakimś miejscu, zapewniać coś | liefern [lieferte; hat geliefert] (an mit Akkusativ)Verb |
ludzka tarcza | |
niewystarczający adjective niedostateczny, nieodpowiadający określonym wymaganiom | |
samowystarczalny adjective mogący sam zaspokoić wszystkie swe potrzeby | selbstgenügsamAdjektiv |
starczać verb być w wystarczającej ilości albo liczbie | |
warunek wystarczający (logika, logiczny) warunek, który, gdy zostanie spełniony, zapewnia prawdziwość zdania noun | hinreichende BedingungSubstantiv |
wystarczająco adverb w sposób wystarczający; dostatecznie, odpowiednio | |
wystarczający adjective dostateczny, odpowiadający określonym wymaganiom | |
wystarczać verb | auskommen [kam aus; ist ausgekommen]Verb |