Polish-German dictionary »

rzut meaning in German

PolishGerman
rzut (geometria) odwzorowanie figury na płaszczyźnie lub innej powierzchni
noun

die Projektierung [der Projektierung; die Projektierungen]Substantiv

rzut (sport, sportowy) powalenie przeciwnika na ziemię – w sportach walki;
noun

der Wurf [des Wurf(e)s; die Würfe]Substantiv

rzut noun
szybki, energiczny ruch ręki, nogi, głowy lub gwałtowny skok całego ciała

der Wurf [des Wurf(e)s; die Würfe]Substantiv

rzut noun
wprawienie w ruch i spowodowanie chwilowego lotu jakiegoś przedmiotu przez wyrzucenie go z pewną siłą

der Wurf [des Wurf(e)s; die Würfe]Substantiv

rzut aksonometryczny noun

die Axonometrie [der Axonometrie; die Axonometrien]Substantiv

rzut beretem (związek frazeologiczny) (żartobliwie) niedaleko, w pobliżu, bardzo blisko
adverb

der Katzensprung [des Katzensprung(e)s; die Katzensprünge]Adverb

rzut dyskiem (sport, sportowy) konkurencja lekkoatletyczna polegająca na wyrzuceniu jedną ręką dysku na jak największą odległość;
noun

das Diskuswerfen [des Diskuswerfens; —] (Kurzform: Diskus)Substantiv

rzut karny (sport, sportowy) w niektórych grach: specyficzne ukaranie strony, która popełniła przewinienie, przez znaczne ułatwienie stronie poszkodowanej zdobycia bramki, punktu (i tym podobne, i temu podobne);
noun

Strafstoß | ElfmeterSubstantiv

rzut młotem (sport, sportowy) konkurencja lekkoatletyczna polegająca na rzucaniu kulą przymocowaną do stalowej linki zakończonej uchwytem;
noun

Hammerwurf | HammerwerfenSubstantiv

rzut oka noun
zerknięcie, szybkie spojrzenie

der Blick [des Blick(e)s; die Blicke]Substantiv

rzut oszczepem (sport, sportowy) konkurencja polegająca na rzucaniu oszczepem możliwie najdalej bez wykroczenia poza obszar rozbiegu;
noun

der Speerwurf [des Speerwurf(e)s; die Speerwürfe]Substantiv

rzut poziomy phrase

der Grundriss [des Grundrisses; die Grundrisse]Phrase

rzut rożny (sport, sportowy) rzut, wyrzut, wykopnięcie z rogu boiska;
noun

der Eckstoß [des Eckstoßes; die Eckstöße]Substantiv

rzut sędziowski

Sprungball

rzut wolny noun

der Freistoß [des Freistoßes; die Freistöße]Substantiv

rzut z autu noun

der Einwurf [des Einwurf(e)s; die Einwürfe]Substantiv

rzutki adjective
energiczny, pomysłowy, przedsiębiorczy

die Energie [der Energie; die Energien]Adjektiv

rzutnik (technologia, technika, techniczny) urządzenie służące do wyświetlania slajdów, np. filmów lub prezentacji
noun

der Projektor [des Projektors; die Projektoren]Substantiv

rzutnik przeźroczy noun

der Diaprojektor [des Diaprojektors; die Diaprojektoren]Substantiv

bez zarzutu adverb
idealnie, nienagannie

durchausAdverb

działać bez zarzutu

auf Draht sein

głaz narzutowy (geologia, geologiczny) fragment skały litej, przyniesiony przez lądolód;
noun

der Findling [des Findlings; die Findlinge]Substantiv

na pierwszy rzut oka o wstępnej, pochopnej ocenie: na oko, pozornie, bez głębszej analizy

auf den ersten Blick

narzuta noun
nakrycie na łóżko, tapczan, kanapę, często ozdobne

die Tagesdecke [der Tagesdecke; die Tagesdecken]Substantiv

o rzut kamieniem adverb
niedaleko, w pobliżu, bliziutko

der Katzensprung [des Katzensprung(e)s; die Katzensprünge]Adverb

odrzut noun

der Ausschuss [des Ausschusses; die Ausschüsse]Substantiv

odrzutowiec (lotnictwo, lotniczy) samolot, który ma silnik odrzutowy – wykorzystujący energię odrzutu gazów spalinowych;
noun

Düsenflugzeug | Jet | StrahlflugzeugSubstantiv

otwór wrzutowy noun

der Einwurf [des Einwurf(e)s; die Einwürfe]Substantiv

podrzutek noun
dziecko opuszczone przez rodziców i podrzucone obcym ludziom

der Dickkopf [des Dickkopf(e)s; die Dickköpfe]Substantiv

przerzut (medycyna, medyczny) rozsiew nowotworu, metastaza;
noun

die Metastase [der Metastase; die Metastasen]Substantiv

przerzutka noun
mechanizm rowerowy umożliwiający zmianę biegu;

das Schaltwerk [des Schaltwerk(e)s; die Schaltwerke]Substantiv

rozrzutnica noun
kobieta trwoniąca majątek

die Verschwenderin [der Verschwenderin; die Verschwenderinnen]Substantiv

rozrzutność noun

die Verschwendung [der Verschwendung; die Verschwendungen]Substantiv

rozrzutny adjective
wydający pieniądze lub zużywający jakieś dobra ponad miarę i bez potrzeby; (także, też) będący objawem czyjegoś marnotrawstwa

verschwenderisch [verschwenderischer; am verschwenderischsten]Adjektiv

wyrzut noun
gwałtowne rzucenie lub wyciągnięcie

Abgabe | Austritt | ZuspielSubstantiv

wyrzut noun
pretensja lub żal wyraźnie pokazywane

der Vorwurf [des Vorwurf(e)s; die Vorwürfe]Substantiv

wyrzut sumienia noun
odczuwanie winy po zrobieniu czegoś złego

GewissensbissSubstantiv

wyrzutek noun
osobnik represyjnie wykluczony z danej społeczności

der Auswurf [des Auswurfs; die Auswürfe]Substantiv

wyrzutnia (językoznawstwo, językoznawczy) zanik samogłoski wygłosowej lub końcowej zgłoski wyrazu przed samogłoską nagłosową kolejnego wyrazu
noun

Ausstoßung | ElisionSubstantiv

wyrzutnia (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) pominięcie w wyrażeniu wyrazu albo wyrazów domyślnych w szerszym kontekście
noun

die Ellipse [der Ellipse; die Ellipsen]Substantiv

12