Polish | German |
---|---|
po wiedeńsku adverb tak jak to się robi w Wiedniu | nach Wiener ArtAdverb |
po wieki wieków (przestarzałe, przestarzały) na zawsze, na wieki, na wieki wieków adverb | in alle EwigkeitAdverb |
po włosku (językoznawstwo, językoznawczy) w języku włoskim adverb | auf ItalienischAdverb |
po wtóre (książkowy) przy wyliczaniu jako drugi element listy przedmiotów, zagadnień, zjawisk itp. phrase | der Nachschlag [des Nachschlag(e)s; die Nachschläge]Phrase |
pobić verb zadać wiele ciosów, uderzyć kogoś lub coś wiele razy | |
pobiec (książkowy) (o spojrzeniu, myślach itp.) zwrócić się ku czemuś lub komuś verb | DoppelschlagVerb |
pobiec (potocznie, potoczny) pospiesznie udać się gdzieś lub po kogoś verb | laufen [lief; ist gelaufen]Verb |
pobiec verb przemieścić się do przodu, biegnąc | der Bach [des Bach(e)s; die Bäche]Verb |
pobierać verb | abrufen [rief ab; hat abgerufen]Verb |
Pobierowo (geografia, geograficzny) wieś w północnej Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfickim, w gminie Rewal; noun | PoberowSubstantiv |
pobieżny adjective wykonany na szybko, bez wnikania w szczegóły, bez zgłębiania treści | flüchtig [flüchtiger; am flüchtigsten]Adjektiv |
pobijak noun młotek z dużym drewnianym obuchem w kształcie prostopadłościanu; | der Gummihammer [des Gummihammers; die Gummihämmer]Substantiv |
poblask (książkowy) odbicie światła noun | der Abglanz [des Abglanzes; —]Substantiv |
pobłażać verb | durchlassen [ließ durch; hat durchgelassen]Verb |
pobłażliwość noun | die Nachsicht [der Nachsicht; —]Substantiv |
pobłażliwość noun cecha tego, co pobłażliwe; cecha tych, którzy są pobłażliwi | die Flachheit [der Flachheit; die Flachheiten]Substantiv |
pobliski adjective znajdujący się w pobliżu, w niewielkiej odległości | nahegelegenAdjektiv |
pobliże noun miejsce położone blisko czegoś, pobliska okolica | die Nähe [der Nähe; —]Substantiv |
pobocze noun skraj drogi; jej część przeznaczona do ruchu pieszych, niektórych pojazdów oraz do postojów | der Straßenrand [des Straßenrand(e)s; die Straßenränder]Substantiv |
poboczny (przestarzałe, przestarzały) będący z boku czegoś adjective | die Seite [der Seite; die Seiten]Adjektiv |
poboczny adjective mniej istotny, istniejący obok czegoś zasadniczego | ArmschwingeAdjektiv |
pobojowisko (historia, historyczny, historycznie) miejsce, na którym stoczono bitwę noun | das Schlachtfeld [des Schlachtfeld(e)s; die Schlachtfelder]Substantiv |
pobór (administracja) (wojskowość, wojskowy) powołanie grupy mężczyzn do służby wojskowej; noun | die Wehrpflicht [der Wehrpflicht; —]Substantiv |
poborca noun urzędnik ściągający należności | der Einnehmer [des Einnehmers; die Einnehmer]Substantiv |
poborowy (administracja) (wojskowość, wojskowy) mężczyzna przeznaczony do poboru, powołany do pełnienia służby wojskowej noun | der WehrpflichtigerSubstantiv |
pobożne życzenie marzenie, pragnienie, życzenie, którego nie da się zrealizować, urzeczywistnić | |
pobożność noun cecha tego, co pobożne lub tego, kto pobożny; religijność, oddanie wierze religijnej | die Frömmigkeit [der Frömmigkeit; —]Substantiv |
pobożny adjective taki, który żyje zgodnie z zasadami religii | fromm [frommer; am frommsten]Adjektiv |
pobrać (informatyka, informatyczny) ściągnąć paczkę danych przez internet na komputer lub inne urządzenie verb | unterladenVerb |
pobrać | |
pobrać verb wejść w posiadanie czegoś | annehmenVerb |
pobrać verb wziąć ślub | in die Ehe gebenVerb |
pobrać się phrase | heiraten [heiratete; hat geheiratet Akkusativ]Phrase |
pobrudzony adjective | dreckig [dreckiger; am dreckigsten]Adjektiv |
pobrzeże (geografia, geograficzny) ląd na brzegu morza, jeziora lub rzeki noun | Küste | KüstenlandSubstantiv |
Pobrzeże Austriackie | |
pobudka interjection hasło używane przy budzeniu | aufstehen [stand auf; ist aufgestanden]Interjection |
pobudka noun sygnał wzywający do obudzenia się, do wstawania | der Weckruf [des Weckruf(e)s; die Weckrufe]Substantiv |
pobudzać verb wprawiać kogoś w podniecenie seksualne | aufreizen [reizte auf; hat aufgereizt]Verb |
pobudzać verb zachęcać do czegoś | anstacheln [stachelte an; hat angestachelt]Verb |