Polish-German dictionary »

pełno meaning in German

PolishGerman
pełno adverb
tak, że nic się więcej nie zmieści

ganzAdverb

pełnoletni adjective
mający wiek, w którym według prawa nabywa się pełnię praw obywatelskich oraz ponosi odpowiedzialność za swoje czyny

volljährig | mündigAdjektiv

pełnoletniość (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) regulowany przepisami status prawny osoby, uzyskiwany zwykle po osiągnięciu określonego wieku;
noun

die Volljährigkeit [der Volljährigkeit; —]Substantiv

pełnoletność noun

die Volljährigkeit [der Volljährigkeit; —]Substantiv

pełnomocnictwo (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) dokument potwierdzający czyjeś prawo do działania w imieniu kogoś innego
noun

die Bevollmächtigung [der Bevollmächtigung; die Bevollmächtigungen]Substantiv

pełnomocnictwo (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) prawo do działania w czyimś imieniu, wydane przez tę osobę
noun

die Bevollmächtigung [der Bevollmächtigung; die Bevollmächtigungen]Substantiv

pełnomocnik (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) osoba mająca pełnomocnictwo do wykonywania czynności prawnych w czyimś imieniu
noun

Bevollmächtigter | BeauftragterSubstantiv

pełnorejowiec noun
żaglowiec mający co najmniej trzy maszty; wszystkie maszty niosą ożaglowanie rejowe

das Vollschiff [des Vollschiff(e)s; die Vollschiffe]Substantiv

pełnoziarnisty (spożywczy) zawierający niełuskane ziarna zbóż
adjective

Vollkorn-Adjektiv

niepełnoletni adjective
niebędący dojrzałym

das Nebenfach [des Nebenfach(e)s; die Nebenfächer]Adjektiv

niepełnoletni noun
osoba przed wkroczeniem w wiek dojrzały

minderjährig, unmündigSubstantiv

niepełnoletniość noun
nieposiadanie wieku określonego przez prawo jako wymagany dla pełnoletniości

die Minderheit [der Minderheit; die Minderheiten]Substantiv

niepełnosprawność noun
bycie niepełnosprawnym, cecha osoby niepełnosprawnej

die Behinderung [der Behinderung; die Behinderungen]Substantiv

niepełnosprawny noun
osoba niepełnosprawna (1.1)

behindert BehinderterSubstantiv

zupełność noun
cecha tego, co zupełne, całkowicie, kompletne; pełnia

die Vollständigkeit [der Vollständigkeit; —]Substantiv