Polska | Tyska |
---|---|
pełno adverb tak, że nic się więcej nie zmieści | ganzAdverb |
pełnoletni adjective mający wiek, w którym według prawa nabywa się pełnię praw obywatelskich oraz ponosi odpowiedzialność za swoje czyny | volljährig | mündigAdjektiv |
pełnoletniość (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) regulowany przepisami status prawny osoby, uzyskiwany zwykle po osiągnięciu określonego wieku; noun | die Volljährigkeit [der Volljährigkeit; —]Substantiv |
pełnoletność noun | die Volljährigkeit [der Volljährigkeit; —]Substantiv |
pełnomocnictwo (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) dokument potwierdzający czyjeś prawo do działania w imieniu kogoś innego noun | die Bevollmächtigung [der Bevollmächtigung; die Bevollmächtigungen]Substantiv |
pełnomocnictwo (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) prawo do działania w czyimś imieniu, wydane przez tę osobę noun | die Bevollmächtigung [der Bevollmächtigung; die Bevollmächtigungen]Substantiv |
pełnomocnik (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) osoba mająca pełnomocnictwo do wykonywania czynności prawnych w czyimś imieniu noun | Bevollmächtigter | BeauftragterSubstantiv |
pełnorejowiec noun żaglowiec mający co najmniej trzy maszty; wszystkie maszty niosą ożaglowanie rejowe | das Vollschiff [des Vollschiff(e)s; die Vollschiffe]Substantiv |
pełnoziarnisty (spożywczy) zawierający niełuskane ziarna zbóż adjective | Vollkorn-Adjektiv |
niepełnoletni adjective niebędący dojrzałym | das Nebenfach [des Nebenfach(e)s; die Nebenfächer]Adjektiv |
niepełnoletni noun osoba przed wkroczeniem w wiek dojrzały | minderjährig, unmündigSubstantiv |
niepełnoletniość noun nieposiadanie wieku określonego przez prawo jako wymagany dla pełnoletniości | die Minderheit [der Minderheit; die Minderheiten]Substantiv |
niepełnosprawność noun bycie niepełnosprawnym, cecha osoby niepełnosprawnej | die Behinderung [der Behinderung; die Behinderungen]Substantiv |
niepełnosprawny noun osoba niepełnosprawna (1.1) | behindert BehinderterSubstantiv |
zupełność noun cecha tego, co zupełne, całkowicie, kompletne; pełnia | die Vollständigkeit [der Vollständigkeit; —]Substantiv |