od meaning in German
| Polish | German |
|---|---|
| odpuścić verb aspekt dokonany od: odpuszczać | nachlassen [ließ nach; hat nachgelassen]Verb |
| odpust (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w Kościele katolickim: darowanie przez Boga kary doczesnej za grzechy, które zostały odpuszczone co do winy; noun | der Ablass [des Ablasses; die Ablässe]Substantiv |
| odpuszczać verb ulegać rezygnacji z czegoś | sparen [sparte; hat gespart]Verb |
| odpuszczać verb uwalniać od ciążącej winy lub obowiązku | |
| odpuszczanie (technologia, technika, techniczny) proces obróbki cieplnej np. stali, szkła; noun | AnlassenSubstantiv |
| odpychać (fizyka, fizyczny) oddalać się od siebie verb | sich abstoßenVerb |
| odpychać verb oddalać pchnięciem | |
| odpychać verb oddalać siebie skądś pchnięciem | sich abstoßenVerb |
| odpychać verb powodować niechęć | |
| odpychający adjective taki, który wzbudza niechęć; zrażający do siebie | abstoßend | widerlich | düster aussehend | schmierigAdjektiv |
| odpytywać verb | abhören [hörte ab; hat abgehört]Verb |
| Odra (geografia, geograficzny) rzeka w Czechach, Polsce i Niemczech; noun | die Oder [der Oder; —] (Fluss im östlichen Mitteleuropa)Substantiv |
| odra (medycyna, medyczny) wirusowa choroba zakaźna wieku dziecięcego, której objawami są: wysoka gorączka, stan zapalny górnych dróg oddechowych, plamista wysypka; noun | Masern [maserte; hat gemasert]Substantiv |
| odrąbać verb | abhauen [hieb ab/haute ab; ist abgehauen/abgehaut]Verb |
| odraczać (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) oficjalnie przesuwać jakąś sprawę na późniejszy termin verb | begeben [begab; hat begeben]Verb |
| odradzać (biologia, biologiczny) tworzyć się znowu jako część organizmu verb | |
| odradzać verb powodować istnienie lub działanie na nowo | |
| odradzać verb radząc, namawiać do zrezygnowania z czegoś | das abratenVerb |
| odradzać verb zaczynać swoje istnienie lub działanie na nowo | sich erneuernVerb |
| odradzić noun | das abratenSubstantiv |
| odraza phrase | der Abscheu [des Abscheus, der Abscheu(s), der Abscheu]Phrase |
| odraza noun uczucie wstrętu, obrzydzenia, niechęci do kogoś lub czegoś | der Ekel [des Ekels; die Ekel]Substantiv |
| odrażający adjective wzbudzający odrazę, obrzydzenie; ohydny, wstrętny | schauderhaft [schauderhafter; am schauderhaftesten]Adjektiv |
| odreagowanie noun przeżycie jakiegoś doświadczenia w celu oczyszczenia emocjonalnego, pozbycia się negatywnych emocji wywołanych innym doświadczeniem | die Abreaktion [der Abreaktion; die Abreaktionen]Substantiv |
| odrębny adjective różniący się od innych | anspruchsvoll [anspruchsvoller; am anspruchsvollsten]Adjektiv |
| odrębny adjective stanowiący samodzielną całość | auseinanderfallenAdjektiv |
| odręczny adjective napisany własnoręcznie | handschriftlichAdjektiv |
| odręczny adjective wykonany od razu, bez przygotowania | sofortAdjektiv |
| odręczny adjective wykonany ręcznie | die handgemachtAdjektiv |
| odremontowywać verb | renovieren [renovierte; hat renoviert]Verb |
| odrobina noun bardzo mała ilość czegoś | der Hauch [des Hauch(e)s; die Hauche]Substantiv |
| odroczenie noun | der Aufschub [des Aufschub(e)s; die Aufschübe]Substantiv |
| odrodzenie (historia, historyczny, historycznie) epoka w historii kultury europejskiej wieku XV i XVI noun | die Renaissance [der Renaissance; die Renaissancen]Substantiv |
| odrodzenie (rzeczownik odczasownikowy) od odrodzić noun | die Renaissance [der Renaissance; die Renaissancen]Substantiv |
| odrośl (botanika, botaniczny) boczny pęd noun | der Abkömmling [des Abkömmlings; die Abkömmlinge]Substantiv |
| odrośl (przenośnie, przenośnia) jedna z linii potomstwa, konkretny jej przedstawiciel, także w sensie materialnym w odniesieniu do kierunku rozwoju sztuki, przemysłu itp. noun | der Stamm [des Stamm(e)s; die Stämme]Substantiv |
| odróżniać verb identyfikować odmienne rodzaje czegoś | unterscheiden [unterschied; hat unterschieden]Verb |
| odróżniać się noun | das abhebenSubstantiv |
| odróżnianie (rzeczownik odczasownikowy) od odróżniać noun | die Auszeichnung [der Auszeichnung; die Auszeichnungen]Substantiv |
| odróżnienie (rzeczownik odczasownikowy) od odróżnić noun |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »